Deze Egyptische mysticus leefde in de 13e eeuw vC. Hij was de grondlegger van het Atenisme, een geloofsovertuiging die stoelde op 'Begrip en geen Gehoorzaamheid'. Want 'we vrezen wat we gehoorzamen en hebben lief wat we begrijpen'. Toen hij weigerde om legers tegen de Hittieten in te zetten, was hij er volledig van overtuigd dat een God van liefde verlangde dat de mensheid in vrede zou moeten samenleven. Als farao was hij de verpersoonlijking van de Aten (of God), de hogepriester van de universele waarheid. Hij zag meer in de eenvoudige dingen des levens - in de dingen in huis en in de werkende mens. Hij zei dat God overal en in iedereen was, zowel in de slaaf als in de meester.