Foto: Mieke Struik

 Bermuda Driehoek
 

In de voorstelling Bermuda Driehoek - streepje weg- vormen twee mannen en een vrouw de driehoek. Twee vrienden gaan een liefdesrelatie aan met dezelfde vrouw. Zij trouwt de een en wordt de minnares van de ander, met goedvinden van beiden. Zo proberen de drie personages een harmonisch geheel te smeden, waarin zij ieder de hoogst mogelijke graad van 'heelheid' ervaren.

 
Op zondag 27 december 1998 vindt in het Rozentheater te Amsterdam de première plaats van Bermuda Driehoek, de nieuwe voorstelling van Han Römer en Titus Tiel Groenestege. Eerder schreven en speelden zij spatie weg na Ockham Ockham's Scheermes ('92), de Olifantsdracht ('93) en Optisch Bedrog ('96). Drie theaterdialogen waarin de makers steeds dieper probeerden door te dringen in het wezen van de mannelijke ziel. In Bermuda Driehoek, een co-productie met Art & Pro, richten de mannen hun blik behalve op elkaar ook naar buiten. De confrontatie met een vrouw, - streepje weg - gespeeld door Maike Meijer, zal hen dwingen hun masculine wijsheden te herzien. Han Römer, Titus Tiel Groenestege en Maike Meijer schrijven de voorstelling gedrieën. De eindregie is in handen van Frans Strijards. 

Bermuda Driehoek
De driehoek van Bermuda is volgens de overlevering het 'zwarte gat' in de Atlantische Oceaan waarin vliegtuigen en schepen op onverklaarbare wijze verdwijnen. In de voorstelling Bermuda Driehoek - streepje weg vormen twee mannen en een vrouw de driehoek. Twee vrienden gaan een liefdesrelatie aan met dezelfde vrouw. De vrouw is een wereld op zichzelf, onafhankelijk, misschien zelfs ongenaakbaar in haar hartstochtelijke behoefte om, in de verpletterende alledaagsheid van het leven, hoogtepunten aaneen te rijgen. Zij trouwt de een en wordt de minnares van de ander, met goedvinden van beiden. Zo proberen de drie personages een harmonisch geheel te smeden, waarin zij ieder de hoogst mogelijke graad van 'heelheid' ervaren. Een driehoek waarin het mannelijke (wetenschappelijke) en het vrouwelijke (intuïtieve) elkaar aanvullen en versterken. Maar op geheimzinnige wijze lijkt er iets uit deze driehoek weg te lekken. Hoe is anders de weemoed te verklaren? Waarom speuren haar ogen dagelijks de horizon af? Wanneer heeft bij de mannen het zwijgen de plaats ingenomen van de levendige discussies over het leven?
 

Tekst en spel: Han Römer, Titus Tiel Groenestege 
en Maike Meijer 
Speelperiode: 11 december 1998 tot en met 27 februari 1999
Première: 27 december 1998, Rozentheater, Amsterdam		 Terug naar: