Terug
naar overzicht
De Nederlandse overheid doet alle mogelijke moeite om de burger uit het openbaar vervoer te houden door steeds maar weer de prijzen te verhogen, een verschrikkelijke kleur groen in het interieur van de dubbeldekkers, te dreigen met verhoogde tarieven tijdens de spits, met alleen maar staanplaatsen en aan de andere kant de reizigers te lijmen met zich als reisleiders voordoende treinconducteurs, die ons er aan herinneren bij het uitstappen toch vooral onze 'persoonlijkheden' mee te nemen. In de nieuwe dubbeldekstreinen is een lift aangebracht voor het bekende karretje met consumpties, dus in die stellen hoeft men niet meer verstoken te blijven van natje en droogje. Wat verzorgt de NS zijn passagiers toch goed. Wat zou de volgende publiekstrekker kunnen worden?
Ik schrok behoorlijk toen ik het antwoord meende te lezen. Op de cover van het septembernummer van het muziektijdschrift staat namelijk: 'Muziek in de trein'. In sommige lijnbussen in het buitenland word je al ongevraagd getrakteerd op meestal de vreselijkste populaire muziek en in deze kop zag ik alweer een schrikbeeld waarheid worden. Of zouden ze meteen beginnen met 'personal stereo' uit de armleuningen of zo?
Maar gelukkig bleek het aldus gekopte artikel niet zozeer over muziek in als wel over treinen te gaan. En verder wordt aandacht besteed aan muziekliefhebbers in de trein. Mijn opluchting was groot, want ik zou nooit meer met de trein gaan als ik ook daar (evenals in de meeste winkels) 'vervuilde lucht' opgedrongen zou krijgen. Met dit nog in mijn achterhoofd las ik een andere kop ook al anders dan door de bedenkers bedoeld. Wat dacht de lezer van 'Beethoven in de bus?' Ik dacht dus meteen weer aan die autobus, het openbaar vervoer enzovoorts, maar zag de adverteerders, het Nederlands Philharmonisch Orkest en Nederlands Kamerorkest, daarbij over het hoofd. Want deze bus bleek een BRIEVENbus te zijn: of de lezer maar eens wil bellen voor de toezending van een gratis abonnementenkrant. Een volgende advertentie daarvoor luidde dan ook 'Prokofjev op de mat?'
Toch wil ik nog even terugkomen op die muziek in het openbaar vervoer en met name in de trein. Want ondanks het ontbreken van reguliere muziekinstallaties moeten reizigers vaak wel degelijk muziekoverlast gedogen, namelijk van de op een oorverdovend volume afgespeelde walkmans, die dan niet zo 'personal' blijken als ze bedoeld zijn. Hier in Nederland ergert men zich al dan niet in stilte. In Engeland heeft de overheid soms nog meer dan de Nederlandse de neiging de burgers voor te schrijven wat er wel en niet mag. En zo kon het dus gebeuren dat in het kader van een `right to peace and quiet' campagne door een anti-noise pollution comité een student werd aangeklaagd wegens 'het beïnvloeden van het comfort van zijn mede-reizigers'. In de trein van York naar Leeds had hij zijn walkman ook duidelijk hoorbaar voor anderen laten spelen. Het resultaat is dat deze student op 1 september jl. werd veroordeeld tot een boete van maar liefst £ 300. (zo'n ƒ 750,--)! Hiermee is een precedent geschapen dat zijn weerga niet kent. Strikt genomen zou dus in het Verenigd Koninkrijk iedereen die in een openbare ruimte geluidsoverlast veroorzaakt tot dit soort exorbitant hoge boetes veroordeeld kunnen worden. Dat is om stil van te worden.
Aan de ene kant vind ik het terecht dat er kennelijk middelen zijn om mensen te dwingen rekening te houden met anderen, maar dat er geen waarschuwing of voorwaardelijke straf is gegeven gaat wel weer erg ver. En of een dergelijk vonnis in Nederland ooit geveld zou worden? Ik betwijfel het.
PRISKA FRANK