Terug
naar overzicht
Een vriend van mij schrijft een rubriek Wijsgerige actualiteiten voor een tijdschrift dat zich Wijsgerig Perspectief noemt. Hij hoeft maar twee keer per jaar een forse lap kopij in te leveren en kan zich telkens in dat halve jaar daar tussenin bezig houden met het uit de media oppikken van de leukste wijsgerige zaken en daar vervolgens naar eigen inzicht een mooie legpuzzel van maken. Last van komkommertijd heeft hij dus eigenlijk nooit.
Volgens mijn woordenboek valt de komkommertijd in augustus, 'wanneer de komkommers rijpen'. Vreemd eigenlijk dat de journalistiek slappe tijd naar deze vrucht is genoemd. En wist u trouwens wel dat de komkommers in augustus rijpen? De hedendaagse kas-tuinbouw en import heeft de meeste mensen volkomen vervreemd van dit soort natuurlijke patronen. Ik kan u vertellen dat het klopt. Althans in mijn moestuin doen de courgettes, een familielid van de komkommers, het uitstekend. De eerlijkheid gebiedt me trouwens daarbij te vermelden dat ze dat meestal doen totdat er teveel (nacht)vorst voorkomt....
Maar goed, via die komkommers en courgettes kwam ik bij augurken terecht - je moet als journalist toch wat in de komkommertijd - en wel bij een kinderliedje waarvan ik in eerste instantie dacht dat de tekst van Annie Schmidt was, maar dat bleek niet te kloppen. Het wonderlijke verhaal over 'een pot vol met augurken' waarin een ui vreselijk ligt te snurken is van Paul van Wely en Hanny S.R. Meyler. Om de ui wakker te maken wordt er in die pot een muzikaal feest aangericht, 'alle dingen beginnen te zingen en de ui begint opeens vreselijk te swingen', maar het loopt slecht af, want de kok ontkurkt de pot en de inhoud belandt in de huzarensla.
Een jaar of twee terug maakte mijn vader een bandje van oude 45- toeren plaatjes - waaronder een paar van die rode - uit mijn kindertijd. Daarop staan behalve het augurkenlied inderdaad ook talloze versjes van Annie M.G. Schmidt op muziek van Henk van de Velde. Niet alleen valt me nu pas op hoe bescheten die kinderkoortjes indertijd zongen, maar ook dat sommige teksten wel erg rol- bevestigend zijn. Zo geeft het Beertje Pippeloentje voordat hij naar Engeland gaat zijn mammabeer een zoentje en zijn pappabeer een hand!
In 'muzikaal' opzicht is overigens Het vissenconcert het aardigst. Vreemd dat de gezongen tekst behoorlijk afwijkt van wat ik vind in Ziezo, waarin alle 347 (!) kinderversjes van Schmidt zijn opgenomen. Maar misschien is dat couplet 'Een der forellen - speelt Unter den Wellen - heel in z'n eentje gezapig en kalm... - Schei daarmee uit .. zegt de zalm' ook inderdaad niet voor kinderen bedoeld. Daarvoor in de plaats wordt gezongen: 'Een heel klein snoekje - speelt uit een boekje - Schuberts ballade - vredig en kalm - 't maakt niet veel leven - 't klinkt wel verheven - schei daarmee uit, hou je snuit, zegt de zalm'. Nadat onder anderen twee vorentjes (sic!) op horentjes (nog siccer) gespeeld hebben en twee karpertjes op harpertjes klapt iedereen enthousiast, 'wat zijn ze door de kunst verrast.....wat is het cultureel geweest'.
Heerlijk toch, dat jeugdsentiment. Om in het spoor van de wijsgerige actualiteiten te eindigen dan hier nog een paar klassieke nieuwtjes. In de Volkskrant werd onlangs gemeld dat The Phantom of the Opera de best bezochte musical ooit in Nederland is. Even later in dat bericht wordt die musical opeens 'opera' genoemd. Het was waarschijnlijk erg heet die dag. En dat geldt ook voor de kop 'Nikolajeva laat haar publiek sprakeloos achter' boven een recensie van een concert dat te harer NAGEDACHTENIS werd gegeven! Tenslotte is in Italië de musicoloog Paul van Nevel tot ruim drie jaar gevangenisstraf veroordeeld, omdat hij een manuscript uit een bibliotheek zou hebben ontvreemd en doorverkocht. Van Nevel ontkent.
PRISKA FRANK