Terug
naar overzicht
In lang niet Hitchcocks beste film To catch a thief draait alles om gestolen sieraden. Diamanten sieraden wel te verstaan, want in de getoonde society-kringen aan de Rivičra doet men niet minder. Cary Grant en Grace Kelly spelen de hoofdrollen, maar behalve dat paar volgt de camera ook heel wat glinsterende kostbaarheden al dan niet gedrapeerd om zulke breekbare nekjes als die van Kelly. Overdaad schaadt, zeggen ze. En nog steeds weet ik niet wat ik mooier vind: een uitdagend 'blanco' décolleté in een adembenemende avondjurk of een stralend sieraad erin. Maar daar kom ik zo op terug.
Eerst naar die overdaad gekoppeld aan een praktisch aspect. Zojuist zag ik een tenniswedstrijd op de televisie en weer viel me op dat er gespeeld wordt met kettinkjes om - inderdaad vaak meervoud -, bij de dames vaak oorbellen in, en horloges om. Evenals musici en acteurs schijnen veel sporters bijgelovig te zijn, althans bepaalde rituelen te hebben en nooit zonder zekere vaste attributen te spelen. Maar ik kan me toch niet voorstellen dat al die opsmuk daar onderdeel van uitmaakt. Is het dan alleen maar voor de show? Maar zulke dingen kunnen nog voor onverwachte afleiding zorgen.
Die prachtige Amerikaanse atlete, die zo hard liep. Hoe heet ze ook weer, Florence .... met die vuurrood gelakte nagels? Zou zij een race verpesten als ze per ongeluk bij de start zo'n nagel brak? Het lijkt me niks allemaal, dat gezwabber van zulke sieraden. Maar van de horloges weten we natuurlijk meer, want die staan gelijk aan shirtreclame: een sponsor wil zichtbaar zijn, zich een bepaald imago verwerven door aan de pols van topsporter m/v X, Y of Z te figureren bij belangrijke wedstrijden. Weten we als consument, voor zover we ons dergelijke uurwerken kunnen permitteren althans, in elk geval dat de sluiting tegen een stootje kan.
Typisch overigens dat dergelijk goud aan de polsen van bijvoorbeeld voetballers ontbreekt. Mijn pianoleraar verbaast zich erover dat ik kan spelen met een ring om. Zelf draagt hij vanwege de bewegingsvrijheid zijn trouwring niet eens, maar inmiddels is mij gebleken dat hij daar ook andere bedoelingen mee heeft. Inderdaad kunnen bepaalde sieraden beperkend werken bij het musiceren. Toch zie je op foto's bijvoorbeeld pianiste Joanna MacGregor duidelijk een trouwring dragen. Hetzelfde geldt voor de inmiddels overleden Tatjana Nikolajeva. Wel was ik verbaasd over de pinkring die pianist Jean-Ives Thibaudet om heeft op een recente foto. Zou hij die werkelijk dragen als hij speelt?
Op de cover van het maartnummer van BBC Music Magazine straalt de zangeres Dame Kiri Te Kanawa ter gelegenheid van haar vijftigste verjaardag in zo'n zwaar-gedécolleteerde avondjurk zónder halsversiering maar met schitterende juwelen in haar oren. Een uitmonstering waarin men haar ook op podium zou kunnen aantreffen. Maar binnenin dit zelfde nummer staat behalve een uitgebreid aan haar gewijd artikel een paginagrote advertentie van een zeer gerenommeerde horlogefabrikant. Daarbij een foto van Dame K. voorzien van oorbellen, ringen en een R. horloge. In het bijschrift verklaart de zangeres dat haar R. meer is dan gewoon een horloge: 'it makes me feel dressed'.
De oplettende concertbezoeker weet dat optredende zangeressen in avondjurken zich over het algemeen zonder horloge aan het publiek presenteren. Moeten we hieruit concluderen dat Dame K. zich bij die gelegenheden dus niet gekleed voelt?
PRISKA FRANK