Olga Feenstra



Schimmen

Onzichtbaar/ als de tijd
opgenomen, niet
te bewijzen foto's
gegrift in mijn geheugen
zonder te weten waar vandaan
welk doel
mocht ik even aanraken, even
zien


Dichtbij

Eerst wil ik je aanraken
daarna zitten, dicht tegen
je aan
verschuiven mijn armen
de een na de ander
afstand voelen/ woord na woord
je mond zien opengaan
op het puntje van je tong
gaan zitten

Ik wil je horen spreken
de klank van je stem dichtbij
vervangt mijn huid
spreek voor mij, spreek mij aan
de a en de s, daarna de l
van stil- stil er tussenin


Daarom

Daarom wil ik niets
om mijn handen, noch
om mijn voeten

geen baldakijn van fluweel
geen hoorbaar lachen

alleen de stilte van de wind
bekommert mij


Oefening

Ze liep met haar tenen
langs de tafel
boog haar ene voet
en reikte met haar handen
naar het blauwe kleed


Voortgaan

Bewegen en toch weer niet
in het voorbijgaan, de wind
meegenomen
zonder armen, maar met vleugels aan
langs periferieën, uitstalkasten
het water in de sloot
omhoog, omhoog
gevouwen met vleugels aan
niet met armen
mijn twee benen rollend
als het wiel
in het voortgaan - voortgaan


Vraag

O, almachtige, wie je dan ook bent
het vuur, de vlam, het water
in de rivier
de kruinen van de bomen, de mist
over het land, het onwillige kind
O, almachtige, wie je dan ook bent
de stratemakers, de vogels op hun vlucht
de volle aarde, het zaad, het sponsje
waarop ik de boon bewaarde, de blauwe hyacint
het weiland misschien waarin ik sliep
de hagedis, de kikkervis
de verloren zoon, zo kan ik nog wat noemen
in ieder geval ben je, het licht en de bloemen
en het lichaam, waarin ik woon


OLGA FEENSTRA


©St. NoPapers

Terug naar overzicht