Wim van Broekhoven



de vakman komt: uw installatie
funktioneert bij juist gebruik
minimaal, maar wel zodanig, dat
de leek verheugd roept: puik!

dat ik hier net ben gaan wonen
nooit de buurvrouw overviel
altijd gul mijn afval scheidde
en als kind al menig ziel

behoedde door te blijven bidden
wie was er bang voor vagevuur?
ik had toen wel te kleine schoen-
tjes; nieuwe waren veel te duur

***


je zou het gewoon niet meer moeten
doen: keurig conversatie voeren
beschaafd glas bier naar binnen
gieten, met een kwinkslag huiswaarts

gaan; en daar de boel op stelten
zetten, feestneus op, fanfare aan
uit je binnenzak een dildo, polonaise
wuivend graan- nee, echt beschaafd is:

hummen, kuchen, terloops je tafeldame
onder het damast betasten, woelig deint
de wrede zee, en met een ieders beste
wensen, kun je dan een jaar weer mee

***


nu is het tijd om jazz te draaien
regen slaat weer op het raam
auto's slippen, takken breken
-gezegend, charlie, zij uw naam

straks kraakt weer de lange winter
kraaien krassen, vee vriest dood
herinnering aan brood uit zweden
-ha! bud powell, burcht in nood

en als de struiken vals gaan bloeien
mest weer op de akkers gist
staat hij bleekjes voor de spiegel
-mingus man, je wordt gemist

***


wat kraakt het leuk, picasso-stoeltje
chianti-fles maakt goede sier
wie peggy lee draait weet van wanten
maar helaas- ik ben niet hier

vergeten haast hoe silky smaakte
hoe paardestaart de sporen gaf-
de lust dit alles te beschrijven
daalt gestaag, haast per karaf

de weeë geur van brillantine
past niet bij modern gedrag
dus laten we gaan debatteren
over versvoet, of rijm mag


WIM VAN BROEKHOVEN


©St. NoPapers

Terug naar overzicht