(hydro = water) is een van de basistherapieën van de natuurgeneeskunde. Waterbehandelingen werden reeds door Hippocrates (460-370) en Galenus (130-201) systematisch toegepast. Deze klassieke geneesheren stelden dat koude baden noodzakelijk waren voor het behoud van de gezondheid. Eén van de bekendste 'moderne' hydrotherapeuten is pastoor Samuel Kneipp (1821-1897). De aanleiding om zijn kerkelijk ambt te verwisselen voor een genezerspraktijk zou het feit zijn geweest dat hij op 28-jarige leeftijd ernstige multiple longbloedingen had die genezen werden door regelmatig baden in het koude water van de Donau. Hij ontwikkelde de Kneippmethode, die inmiddels klassiek is geworden in de hydrotherapie en Kurorts. Onder andere de volgende behandelingsmethoden worden toegepast: Wrijfbehandeling, afwasssingen, pakkingen, wikkels, omslagen, compressen, de hooizak, paraffinepakkingen en - baden, begietingen, douches, waterstraalbehandeling, onderwatergymnastiek, voet- en armbaden, sauna.