Vrede begint in jezelf en heelwording van mensen zien we als een voorwaarde om te komen tot een 'betere wereld'. Verander de wereld en begin bij jezelf is een kreet waar mensen die tiener waren in de hippietijd mee zijn groter gegroeid. Een van de oprichters van NoPapers heeft in de loop der tijd meer helderheid verkregen over betekenis van de Advaita Vedanta-gedachte en die is sedert 2002 een bewuste bron van handelen binnen de stichting.
Het kan dan ook haast niet anders dan dat in de bestuursbrainstormen uiteindelijk het 2e motto van NoPapers benoemd werd;
'Heel de Mens' (in alle betekenissen van dat motto)
Het zijn dit soort gedachten, die ons altijd al bewogen hebben tot het willen vormgeven aan een organisatie die niet-piramidaal en niet-hierarchisch gestructureerd was. Sterker nog, we zijn idealistisch genoeg om te dromen van dusdanige coöperatieve werkvormen, dat er kleinschalig kan worden georganiseerd met behoud van ieders eigenheid terwijl de krachtenbundeling plaats vindt via dienstbare samenwerkingsverbanden, die als eerste doel hebben het bundelen koppelen en schakelen (zoals onze voormalige uitgave dAN).
De platte organisatiestructuur en een besluitvormingsmodel gebaseerd op de sociocratische ideeen, dient er tevens voor te zorgen dat mensen die 'de leiding' hebben als 1e doel hebben de ontplooiing van alle medewerkenden.
In onze misschien overmoedige visie is uitgaan van 'heel de mens' vanuit handelen dat vrij is van hebzucht en machtsdenken, een belangrijke weg om te komen tot wereldvrede. Immers goed voorbeeld doet goed volgen ;-)
De scheiding tussen leven, wonen en werken ervaren we als zeer onnatuurlijk. Jazeker, ook wij, die het telewerken maximaal hebben doorgevoerd, ervaren en begrijpen de voordelen van een werkplek waar je elkaar kunt ontmoeten en samen werken heel plezierig kan zijn en ook zeer nuttig in tal van situaties.
Maar dat mensen elke dag 2 of meer uren reizen naar en van hun werk vinden we ronduit gezegd van een milieubelastende waanzin waaraan we liever geen medewerking verlenen. Bovendien heeft de afstand woon-werk ook een vervreemdingseffect, zowel naar je eigen woonomgeving waar je niemand meer kent als naar de omgeving waar je werkt. Grote industriegebieden en slecht met OV bereikbare kantoorparken zijn naar onze bescheiden mening, uitwassen van een geindustrialiseerd en schaalvergrotend denken die haaks staan op ideeen over kleinschaligheid en balans in levens.
Ons idee van NoPapers is altijd geweest: een facilitaire organisatie die mensen de mogelijkheid biedt zich volledig te ontplooien, werk te vinden, al dan niet bij ons dat echt bij de persoon past en steunt in heelwording zowel als zelfrealisatie middels zorgvuldig gekozen en van 'binnen gedragen' activiteiten. Beperkend tot wat de skills van de oprichters waren, was het logisch dat het qua eigen activiteiten van de organisatie vooral om uitgever-achtige constructies zou gaan en een synthese zou verlangen van kunsten, media en daarbij behorende technieken.
-De gezamenlijkheid krijgt vorm middels zaken als zelfbestuur en een geheel doorgevoerd sociocratisch besluitvormingsmodel met overlapping van taakgerichte eenheden. Iedere coördinator van een project of taakgerichte eenheid zou logischerwijs deel moeten nemen in het Stichtingsbestuur. Zou de organisatie erg groot worden , dan wordt voorzien in trapsgewijze vertegenwoordiging via overlappende taakcoördinatoren.
Een voordeel van een goed begrepen en doorgevoerd sociocratisch model is dat gemakkelijk duidelijk wordt waar kennishiaten of motivatieproblemen ontstaan. Bovendien garandeert het model een maximale betrokkenheid van alle medewerkers (noodzakelijk bij zelfbestuur!), maakt het mogelijk om taakeenheden als zelfstandige organisaties buiten de eigen organisatie te kunnen 'hanteren' op een zodanige wijze dat er toch coöperatief wordt samengewerkt inclusief behoud van eigenheid maar ook saamhorigheid. Sterker nog, zelfstandige organisaties of eenmansbedrijfjes kunnen veel steun ondervinden van de facilitaire functies van NoPapers zelf.
Met zo'n goed doorgevoerd model is samenwerking met andere, geheel externe organisaties ook een vanzelfspekendheid die het mogelijk kan maken om het concurrentie-denken op te heffen. Immers, waarom zouden we iets doen wat anderen al (goed) doen. We zoeken geen werk ;-))
-Geen enkel mens, geen enkele organisatie is een eilandje. We leven in een steeds complexer wordende samenleving die bezig is te groeien naar een wezenlijk mondiale samenleving. En hebben daarin ook onze eigen verantwoordelijkheid. Ons idee is integratie, geen afscheiding. Maar wel met behoud van eigenheid, respect en.. liefde.
"Het is geen kunst om verlicht te zijn als je de hele dag de tijd hebt om op je meditatiekussentje te gaan zitten" zegt een van onze coordinatoren tot vervelens toe ;). En een andere bestuurder/coördinator zegt altijd dat spiritualiteit geen afgescheiden iets is, maar dat de mens een spiritueel wezen is.
Hoe dan ook:
Een mens is een complex wezen. In je leven heb je vele rollen, je bent en spiritueel, en verstandelijk, en individu en sociaal wezen. Elk mens is een-zaam.
Wat we voor ogen hebben zal naar verwachting ooit uitmonden in een boek dat een van de oprichters van NoPapers schrijft onder de werktitel;
'Anders organiseren - leven, wonen en werken in balans'.
Dat kunnen we niet anders zien dan dat elk individueel leven een relatie heeft met ons samenlevend leven. Om die reden is NoPapers altijd wars gebleven van 'preken voor eigen parochie' en hebben we de afgelopen 14 jaar op allerlei manieren gezocht naar combinaties van ideeel en commercieel.
Naar onze bescheiden mening is wat nu met de mensheid aan de orde is vooral de ontwikkeling van het bewustzijn van het collectief bewustzijn. En is de ontwikkeling van Internet de materiele vorm van ons 'global brain'. Om die reden vinden we het belangrijk daar aan deel te nemen. Praktisch, inventief, communicatief, filosofisch enz.
praktisch vertaald naar uitgeven.op tal van manieren en in tal vormen in de nieuwe media. Het ligt voor de hand dat daarbij de keuzen steeds vallen op voorbeeldprojecten. Nieuwe toepassingen die tot doel hebben dingen in gang te zetten. Ook de klokkenluidersrol t.a.v. ontwikkelingen past bij de doelstellingen.
- Na al het voorgaande zal ook duidelijk zijn dat NoPapers niet zomaar 'toevallig' vaak een pioniersrol vervult.
Geen makkelijke rol. En het blijft erg opletten op ontwikkelingen die je zou kunnen aanduiden als behorend bij de 'wet van de remmende voorsprong'.
Consolidatie is iets voor mensen die zekerheden zoeken. Maar de enige zekerheid in het leven is het leven zelf en het einde van die ene specifieke vorm van dat leven.. iedereen gaat dood, Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.
Consolidatie van activiteiten zijn o.i. alleen zinnig indien ze ook hun zin bewijzen. Bijvoorbeeld financieel.
Werken met en bij NoPapers, als organisatie en soortnaam, is een stukje weg die je loopt in je leven, die we samen lopen.
Het pad dat we samen lopen bestrooien we met bloemblaadjes, virtueel en communicatief. Of iemand zo'n blaadje nader wil bekijken, is aan eenieder die ook al is het maar even, op 'ons' pad komt.
En elke weg is een weg. Soms loop je een weg om te bemerken dat die eindig is.
Soms sla je een pad in waarvan de horizon onbereikbaar is.
Maar altijd blijf je in beweging, we zijn met z'n allen op weg.
Naar een andere samenleving. Die zich sneller ontwikkelt dan ooit voor mogelijk werd gehouden. Zelfs sneller dan we kunnen bevatten.
Alles is
en alles is
energie en
beweging.
Naar een stukje geschiedenis van NoPapers
Virtualiter...
NoPapers hoofdmenu
|
|
| © 2005 NoPapers |