Een haikoe bestaat meestal uit 17 lettergrepen verdeeld over 3 regels van 5, 7 & 5 lettergrepen, al zijn afwijkingen mogelijk, zeker in de USA. Ondergetekende opteert vaak voor een afwijkende vorm, tussen 12 en 17 lettergrepen.

Een haikoe kent geen bevoogding, diepzinnige formulering, lyrische ontboezeming, kalenderspreuk noch moraliserend preekje.

Eigen gevoelens of gedachten van de haikoe-dichter(es) komen slechts tot uiting door wat in de natuur ervaren wordt.

Een paar raak gekozen woorden, een tegenstelling, een flits, die echter vaak doorverwijzen naar iets dat erachter of eronder aanwezig is, volstaan.

Onderliggende betekenislagen en gevoelswaarden kunnen de haikoe een belangrijke meerwaarde geven; ze zijn evenwel niet onontbeerlijk.

De klassieke Japanse haiku kenmerkt zich vooral door een objectieve, diepe natuurervaring.

Het gebruik van een seizoenwoord, "kigo" , is in Japan verplicht. Dit seizoenwoord verwijst naar een jaargetij, vb.: bloesems - voorjaar, kersentijd - zomerkoren - herfstnevel - ijspret. In het westen is er een tendens om elke verplichting weg te nemen en dichterlijke vrijheid te gunnen.

Een bescheiden greepje uit enkele van mijn haiku-achtige gedichten:

1.

ik ruik je nog

uren na het afscheid

bloemen op tafel

2.

mijn Japanse vlag

een hand vol zout

en één kers

3.

warrige mispel

met beurse vruchten

najaarsgeuren

4.

vuurkorven vonken

warmte in wijngaarden

vrezen vorstschade

5.

tulp naast tulp

tweeling in het gras

rood naast rood

6.

jongen streelt meisje

de hooimijt krijgt voorlichting

zeer zwoele zomer

7.

regenboogkleuren

penselen breekbaar zonlicht

op waterbellen

8.

keien trommelen

in gebulder en gebruis

water wordt nevel

9.

twee ooievaars

overvliegen de grafsteen

vader en moeder

10.

elfenbanken

waaieren op waardbomen

kelderlucht verstuift

11.

oude takken

van kromme perzikbomen

vrezen geen vrieslucht

12.

drie koningen

voetafdrukken in de sneeuw

van deur tot deur

13.

De molen maalt traag

Demerwater tot vlokken.

Een reiger kijkt toe.

14.

Tegels, wit en zwart,

hinkelbaan voor bezoekers.

Hoor hun voetstappen.

GEERT VERBEKE

Oktober 2002

http://users.skynet.be/geert.verbeke.bowls