Er zijn legio singer/songwriters.
De aanduiding zegt het al, het gaat om mensen die zelf hun liedjes schrijven en zingen.
In de singer/songwriter directory (www.singer-songwriter.com) wordt het begrip singer/songwriter ruim gehanteerd; Anouk staat er bij, Melissa Etheridge. Jazeker, ze schrijven en zingen zelf hun songs, maar het criterium lijkt hier te zijn dat ook de band waar ze mee optreden hun naam draagt.
In de directory wordt ook ongeveer elk genre in de popmuziek gerubriceerd. Singer/songwriters heb je kennelijk zowel in blues, jazz, soul, country, folk als in rock.
Ze hebben met elkaar gemeen dat ze als solist zijn begonnen en onder hun eigen naam optreden, met of zonder begeleidingsband.
En ze spelen allemaal een instrument, sommige piano, de meesten begeleiden zichzelf op gitaar.
Duizenden namen vind je in de singer/songwriter directory. Van de meesten hebben u en ik nog nooit gehoord.
Wat maakt dat die enkeling je opvalt? Dat die ‘doorbreekt’? Hits krijgt zelfs?
Kwaliteit verloochent zich niet. Maar wat is dat dan, kwaliteit? Zit het in de melodie? De tekst? De stem? Het arrangement?
In allemaal, zou ik zeggen.
En dat is het geval bij Nels Andrews.
Zijn naam viel op in een persbericht. Met een omschrijving die nieuwsgierigheid wekte; ‘Tussen de cactussen en tumbleweeds ontspruiten in de woestijn van New Mexico de liedjes van deze singer/songwriter’.
Nels woont pas sinds eind negentiger jaren in New Mexico (Albequerque) en heeft daarvoor zo ongeveer de hele VS bereisd, woonde van Alaska tot South Dakota, en pakte daarbij uiteenlopend werk aan, hij werkte in havens en in bossen.
Op de website van Nels vond ik het nummer Jesse’s mom en ik was ‘verkocht’. Meteen.
Ik zou kunnen zeggen; luister zelf (en die kans zou ik zeker benutten!), maar toch een poging te verwoorden wat ik er zo goed aan vind. In volgorde van wat me opviel.
De stem. Rauw en toch zacht, soms ronduit zwoel te noemen.
De melodie. Pakte me op, het refrein is origineel en lastig meteen mee te zingen, maar daagt ook uit om dat wel te proberen.
Het ritme.. inderdaad iets van die cactussen en tumbleweeds in een zonovergoten woestijn terwijl je in de schaduw luiert en luistert naar Nels Andrews.
En de tekst. Vlijmscherp en toch met mededogen zet Nels Andrews in zijn songs mensen en situaties neer.
In oktober was hij in Nederland, voor een paar concerten. Niet voor het eerst, vorig jaar trad hij al op in een aantal clubs en eerder dit jaar trad hij al op bij Blue Highway en in een enthousiast Paradiso.
Ik ga kijken en luisteren in het kleine Café De Stad in Utrecht.
“Cosy here”, zegt Nels aan het begin van het concert en later:
“At home no-one comes that close. Nice!”.
Het kleine podium van De Stad was inmiddels ook aan de randen bezet met op de grond zittende cafébezoek(st)ers. Ze laten nog nauwelijks ruimte voor de mensen die naar het toilet moeten, de deur daarnaar is ook op het podium.
Het is duidelijk; of je Nels nu al wel of niet kent, hij heeft weinig tijd nodig om je met zijn songs en warme-woestijngeluid te boeien. Zijn stem klinkt bijna zwoel, maar de whisky maakt daar wat anders van. Maar zijn stem blijft ook helder, misschien is warm-menselijk de beste aanduiding voor zijn stem en songs.
Ik meende iets spiritueels waar te nemen in Jesse’s Mom.
Hoe staat Nels tegenover spiritualiteit, vraag ik hem.
“ What I think and feel about it, I put in my music, I think”.
Ik vraag: “Even in Jesse’s Mon, it feels for me like you have a great awareness of spirituality, god, love, how do you want to mention it?”
Nels: “Jesse’s mom is about a community.”
Ik: “But I feel the love in it.”
Nels: “I think I have a connection with people. I would like to call it ‘Humanityness'; the love for humanity.”
Nels 1e Cd heet ‘Sunday Shoes’. 
Maar een nummer met die titel staat niet op de CD, wel gehoord in De Stad, want het nummer komt op de volgende CD.
“So you would pay attention to the next CD”, lacht Nels.
Ik kijk er naar uit!
Marja Oosterman
Oktober 2005
Gezien: 8 oktober 2005 in Café De Stad, Utrecht.
CD: Sunday Shoes, in Nederland uitgebracht door Lucky Music.
Websites:
Nels Andrews bij Lucky Dice
Official Nels Andrews website
In 2008 verscheen van Nels Andrews de CD:
Off Track Betting
En inderdaad, het 8e nummer heet 'Sunday Shoes' ;-)