terug

De boodschapper van het slechte nieuws...

Medio april ontving ik een pagina's lang artikel, dat zo opent:

"De grote Global Warming zwendel

Volgens 'klimaatgoeroe' Albert Arnold (Al) Gore, dendert de wereld door het broeikaseffect regelrecht af op een enorme catastrofe. Gore was van 1993 tot 2001 vice-president onder Bill Clinton en presidentskandidaat in 2000 maar 'verloor'de verkiezingen van George W.Bush. Gore trekt thans de wereld rond met zijn onheilspellende boodschap dat het einde van de wereld nadert wanneer de mens geen eind maakt aan de opwarming van de aarde. Hij blijkt net als zijn vorige baas Bill Clinton een missie te voeren om 'de wereld te redden'. William Jefferson (Bill) Clinton heeft eveneens zijn zinnen gezet op tenminste één nieuwe titel: 'Redder der Wereld'. De mens, zo zegt Al Gore, is geneigd de grootste dreigende rampen te negeren. "De broeikasgassen zorgen voor een warme deken in de dampkring met als gevolg dat de gemiddelde temperatuur op aarde stijgt. Daardoor zullen de ijskappen in Groenland en het westen van Antarctica smelten en zal de zeespiegel gaan stijgen." De film The Day After Tomorrow, van enige tijd geleden, voorspelde juist dat de temperatuur behoorlijk zou dalen vanwege het broeikaseffect. Maar goed, het kan verkeren want in zijn film "An Inconvenient Truth" spreekt Gore juist van een stijging van de temperatuur en predikt hij hel en verdoemenis als het broeikaseffect niet snel wordt bedwongen. Zijn klimatologische voorspellingen krijgen buitenproportioneel veel positieve aandacht van de wereldleiders en de internationale media ondanks de uitspraak van diverse natuurkundigen die zeggen dat de beweringen van Al Gore sterk overtrokken zijn. Er is volgens deze deskundigen geen sprake van een zeer verontrustende ontwikkeling maar eerder van een soort global warming gekte."


De verdere tekst houdt zich o.a. bezig met een opsomming van wat Al Gore zelf als energieverslinder bijdraagt aan het broeikaseffect en besluit met:
"Daarom zal The Great Gobal Warming hysterie nog wel even doorgaan totdat de hele wereld gelooft in Gore's onheilspellende boodschap, dan rollen de miljarden straks vanzelf in de kassa van de Globalisten."

Dit soort artikelen, doorgaans net als deze van 'auteur onbekend' circuleren in grote aantallen over internet.
Mensen die de film/DVD 'An inconvenient truth' gezien hebben en verontrust werden door 'de boodschap' van Al Gore vragen zich in mailinglist en andere forums openlijk af:

NOU GA JE JE TOCH AFVRAGEN HE??? WAT IS WAAR ????

Je zou bijna gaan denken dat het ene complot tegen het andere wordt uitgespeeld.

Mij doet het denken aan dat in vroegere tijden de boodschappers van slecht nieuws werden onthoofd.

Ooit, begin tachtiger jaren, begon ik aan een boekje met de titel

"Als lemmingen..."
Wanneer er teveel lemmingen komen en er vanwege die bevolkingsdruk voedsel- en andere problemen ontstaan, schijnen lemmingen zich massaal van de rotsen te storten.
Er leven inmiddels meer dan 6 miljard mensen op de aarde. En in korte tijd dreigt de wereldbevolking naar 9 miljard te groeien.
Overbevolking? Jazeker!
Maar wat doen we daar aan?
Kennelijk dit:
We bevuilen ons 'nest', onze prachtige planeet zodanig, dat die wel MOET reageren.

We halen van alles uit de grond, splitsen stoffen, vissen meren, rivieren en zeeën leeg, nemen zoveel plaats in dat vogels en allerlei diersoorten geen leefgebieden meer hebben en massaal uitsterven, plantensoorten verdwijnen enz. enz.

Als lemmingen gaan we daar rustig mee door, afstevend op de ene na de andere ('natuur'?)ramp.
Het boekje heb ik toen niet afgeschreven. Om een feitelijk laffe reden; de werkelijkheid van de cijfers was zo ontstellend, dat ik het op een gegeven moment niet meer kon opbrengen om er mee bezig te zijn. Sterker nog, toen diverse jaartallen passeerden waarvan vele eerlijke wetenschappers hadden aangeven dat er een kritische grens zou worden overschreden waarna de schade van die processen niet (tijdig) te herstellen viel, heb ik de kennis en bewustzijn over wat we als mensheid onze planeet aandoen, voor een deel verdrongen. Er over schrijven ging ook steeds moeilijker. Kranten vertelden me dat 'de mensen milieumoe zijn'. De milieurampen verdwenen naar de kleine stukjes..
En hoe erg ik dat ook vond, ik begreep ook...

Want wat kun je met deze werkelijkheid?
Doemdenken? Angstig worden?

Liever net doen alsof er niets aan de hand is, is dan wel zo comfortabel. Zorgen dat je je eigen leven goed en liefdevol leeft, je eigen groei en heelwording is toch het eerste wat er moet gebeuren..
En.. alles is toch zoals het is en alles is goed zoals het is toch?
Of.. misschien toch niet?
Eeuwenlang hebben allerlei goeroes ons verteld dat om 'verlichting' te bereiken, onthechting van ons lichaam en de materie nodig was. De 'onthechting' als weg kom je bijv. zowel tegen in het Christendom als in het boeddhisme.
Maar die wegen waren 'bedacht' voor de mens zo machtig werd over de materie dat hij zich een 'herschepper' begon te wanen.

Over die onthechting zijn we inmiddels anders gaan denken.

"Je bent een ziel en je hebt een lichaam",
zegt Yvonne Wagenaar (elke maandagavond, 20.00 geeft ze onder deze titel een lezing op Indigoradio) o.a. en RIGHT!
Maar je HEBT dus nu, in dit leven een lichaam. En daar wil je toch goed voor zorgen...
Niet voor niets toch zijn er zoveel 'healings'praktijken, we masseren en smeren en slikken dat het een lieve lust is. Allerlei methoden om gezonder te leven... waarom zouden we daar zo druk mee bezig zijn als 'onthechting' de weg zou zijn?

Je hebt dit leven toch niet voor niets gekregen..
En dat dit leven zich afspeelt op deze prachtige, bijna heilige, maar ook kwetsbare planeet.. is toch ook niet voor niets...


Maar je zelf toegeven dat je deel uitmaakt van een collectief bewustzijn, dat zich mensheid noemt, dat zo egocentrisch bezig is, zo ontheiligend, dat onze Moeder Aarde niet anders meer kan dan die plaag die we daarmee voor haar hele prachtige, kwetsbare natuur zijn a.h.w. van zich 'af te schudden'...
is een waarheid, zo pijnlijk.. dat maar weinigen van ons die onder ogen kunnen zien.
Laat staan jezelf toegeven dat je meegedaan hebt aan allerlei heb- en gemakzucht...

En wat te denken als de waarheid over wat we als mensheid Moeder Aarde aandoen echt tot ons bewustzijn doordringt... Wat doen mensen als ze pijn hebben en die niet kunnen verdragen, geen 'plek' kunnen geven..
juist ja, boos worden.. liefst op anderen..
Dat is een werkelijkheid waar je als wereldleider slapeloze nachten van zou kunnen krijgen..

Ernstige waarheden die grote groepen mensen aangaan, worden al eeuwen en eeuwen door leiders om die reden met alle mogelijke middelen verdoezeld.
Een waarheid als de 'natuurrampen' waar we nu mee te maken krijgen, is van een omvang die je daarom liever 'aan de natuur' zelf toeschrijft en daarbij natuurlijk baat hebt bij het onbewusthouden hoe ook de mens deel is van die natuur....

Ik kan amper vertellen hoeveel pijn het echt willen zien van wat Al Gore te vertellen heeft... doet...

 

Marja Oosterman
April 2007


Bron: Nasa





Links:

Gesprek met Yvonne
(3e deel : "Ik kan je niet zeggen hoe ZEER ik met je meevoel".
Over o.a. tijd, duister en licht, de aarde, 2012 )



An Inconvenient Truth