Sommige boeddhistische leraren laten hun leerlingen een zandmandala maken.
Monnikenwerk is dat..
met een heel fijn trechtertje de gekleurde zandkorreltjes tot prachtige schilderijen maken.

En die leerlingen onderling hun best doen om de beste leerling te zijn.... ;-)
Dat wordt uiteindelijk ook doorgeprikt...
Want als de mandala af is wordt het zand verstrooid, doorgaans in een rivier of simpelweg door er even met iets doorheen te strijken...

Internet heeft wel iets van zo'n zandmandala..
Crasht een disk en heb je geen backup, is het gewoon weg..
Goed beschouwd een geruststellende gedachte...

Alle kennis die van wezenlijk belang is, ongebonden aan de waan van de dag, is opgeslagen in ons collectieve bewustzijn en beschikbaar voor iedereen die het nodig heeft, mits de behoefte vrij is van elke vorm van hebzucht...
Daarom is het ook vooral een communicatief medium..
Naast de nog steeds in aantal toenemende databanken waar je allerlei kennis in kunt naslaan, wordt Internet gebruikt zoals vroeger de pleintjes bij de dorpspomp.
Alles wat je wilt weten en je wezenlijke interesse heeft, kun je simpelweg aan mensen met dezelfde interesse vragen. In nieuwsgroepen, op websites, in forums, chats enz.
(Zoals kennis altijd mondeling wordt overgedragen. Elk opslagmedium is vergankelijk, of het nu een kleitablet of een cd is. )
Slechts de complexe technische kennis die nodig is voor complexe, massale zaken vergt een opslag van die kennis.
Mooi toch eigenlijk dat een complex medium als Internet de noodzakelijke kennis voor zijn eigen bestaan ook zelf op moet slaan...
Internet een materiële, zij het virtuelele vorm van ons Global Brain?
Internet een collectieve virtuele zandmandala?

Virtueel stamt van virtualiter = wezenlijk.

Zou Internet dan toch iets te maken hebben met ons collectieve bewustzijn..?
;-)

Marja Oosterman
Juli 2001