Sedert een jaar heb ik een nieuwe vriend, maar hij is niet ‘mijn’ vriend.
Mijn ex heeft een nieuwe vriendin, maar tegen haar vriendinnen zegt ze dat ze ‘niets met hem wil’.
Een vriend van mijn nieuwe beste vriend is op dit moment in Turkije vakantie aan het houden met een vriendin die niet ‘zijn’ vriendin is.
Een vriendin van inmiddels 65 met een jeugdige uitstraling waardoor je haar minstens 15 jaar jonger geeft, heeft al jaren geen ‘vaste’ vriend meer. Helemaal gelukkig is ze daar niet mee, maar de ‘vriendjes’ die al zo’n 20 jaar ‘voorbij komen’ gaan geen van allen een vaste commitment aan.
Een trend in mijn relatienetwerk?
Of een algemenere trend?
Als we uitgaan van het nog steeds groeiende aantal ‘éenpersoons huishoudens’ zou je toch denken dat de trend algemener is, lat- wop- en wiprelaties even daargelaten.
Waarom gaan steeds minder mensen commitments aan voor samenwonen of huwelijk?
“Een gevolg van het ‘ik-tijdperk” denkt een bevriende relatietherapeut.
Maar dat vind ik weer te simpel gezegd.
De overdreven aandacht die uiterlijk (met als jongste trend de ‘extreme make-overs’) en seksualiteit in onze hedendaagse cultuur krijgen speelt ook een rol, geeft diezelfde relatietherapeut toe.
Maar ook die visie focust mijns inziens meer op de verschijnselen dan de oorzaken.
Naar mijn bescheiden mening is er vaak iets ‘mis’ met het echt houden van je zelf, het vermogen om onvoorwaardelijk lief te hebben.
En dat probleem verwijst eerder naar de veranderende plaats die religie in onze samenleving inneemt en opvattingen over hoe om te gaan met je zelf en anderen op communicatief vlak.

Cursus in wonderen

In wat vroeger nog mocht heten ‘new age’ kringen, is sedert eind 70-er jaren een opmars begonnen van een opvallend boek; A Course in Miracles (Een Cursus in Wonderen). Het boek bezigt een taal waar de moderne mens steeds vaker van gruwt. De term God, maar ook de Vader, De Zoon en de Heilige Geest kom je op bijna elke bladzijde tegen. Een christelijk visie dus?
Christelijk taalgebruik in ieder geval.
In Utrecht streek na diverse omzwervingen door ons land de Amerikaan Atmo Rananda neer. Zijn wettelijke naam moet ik u schuldig blijven.
Rananda is iemand die zich het gedachtengoed van De Cursus in Wonderen volledig eigen heeft gemaakt. Volgens hem is het een soort ‘Nieuw nieuwe testament’, speciaal voor deze nieuwe tijd ‘doorgegeven’ via een Amerikaanse psychologe, wiens naam er volgens het Bijbeldikke en op idem dun papier gedrukte Cursusboek niet toe doet, want zij is ‘slechts’ het instrument waardoor de tekst in ca 10 jaar tot ons kwam.
Vrijwel elke donderdag houdt Rananda ‘zitting’ in een klein gebouwtje in de Utrechtse Sint Janshovenstraat. De zittingen zijn vergelijkbaar met satsangs; de leraar spreekt en laat de leerlingen vooral ervaren hoe het is om te vertrouwen op Onvoorwaardelijke Liefde. De leerlingen kunnen ook, éen voor éen, op een stoel naast hem plaatsnemen en hem hun zijnsvragen voorleggen.
Niet zelden gaan die vragen over het taalgebruik van de Cursus en Rananda zelf.
Bij 1 van de sessies opent hij:
“I have a message for you...... God loves you!”
Rananda werkt dan ook samen met mensen die zich de ‘Christ Factory’ noemen. Een nieuwe christelijke stroming of toch ‘iets’ anders?
Van bekering lijkt geen sprake. Rananda zingt net zo makkelijk een liedje van John Lennon, maakt grappen en grollen over van alles en nog wat als dat hij het woord God vervangt door Onvoorwaardelijke Liefde.
En hij legt uit. Tal van begrippen die ook in de Cursus worden uitgelegd.
Bijvoorbeeld.:
“ The mind is a kind of reciever”. De mind ontvangt zowel gedachten van God als gedachten van het ego. De kunst is steeds te kiezen welke gedachte je volgt. Niet verwonderlijk dat Rananda steeds aanbeveelt de goddelijke gedachten te kiezen.
Dat je om je gedachten goed te kunnen waarnemen, wellicht wel baat hebt bij enige meditatietraining, vergeet hij gemakshalve bij zijn uitleg, maar hij is niet te beroerd om zulke begrippen als Mind uit te leggen, en toont zich daarbij heel bewust van mogelijke begripsverwarringen als je bijvoorbeeld meer gewend bent om volgens de termen van boeddhistische stromingen ‘iets’ te benoemen.

De heilige relatie

Ik heb in de Cursus in Wonderen gezocht naar een tekst over relaties. Het enige hoofdstukje dat ik in de index kan vinden heet: de heilige relatie. Hieronder een verkorte overname van dat hoofdstuk:

Hoofdstuk 17 Vergeving en de heilige relatie
V. De genezen relatie
:

De heilige relatie is de uitdrukking van het heilig ogenblik in het leven in deze wereld.
(...)
De heilige relatie is een constante herinnering aan de ervaring waarin de relatie werd tot wat ze nu is.

(...)
De heilige relatie is een fenomenale onderwijsprestatie. In al haar aspecten –haar begin, haar ontwikkeling en voltooiing – staat ze voor de omkering van de onheilige relatie.
Laat dit jou tot troost zijn: de enige moeilijke fase is het begin. Want daar slaat het doel van de relatie abrupt om in precies het tegendeel van wat het was. Dit is het eerste resultaat wanneer de relatie aan de Heilige Geest wordt aangeboden om voor Zijn doeleinden te worden benut.
Deze uitnodiging wordt prompt aanvaard, en zonder tijd te verspillen presenteert de Heilige Geest de praktische gevolgen van onze uitnodiging aan Hem. Ogenblikkelijk neemt Zijn doel de plaats in van het jouwe. Dit wordt zeer snel tot stand gebracht, maar het zorgt ervoor dat de relatie wordt verstoord, verscheurend en zelfs zeer verontrustend lijkt. De reden is heel duidelijk. De relatie als zodanig strookt immers niet met haar eigen doel, en past duidelijk niet bij de bedoeling die ervoor is aanvaard. In haar onheilige toestand was jouw doel het enige wat er betekenis aan leek te geven. Nu lijkt dat geen zin meer te hebben. Menige relatie is op dit punt verbroken, waarna de jacht op het oude doel in een andere relatie wordt voortgezet. Want als de onheilige relatie eenmaal heiligheid als doel heeft aangenomen, kan ze nooit meer zijn wat ze is geweest.
De verleiding van de kant van het ego wordt buitengewoon hevig bij deze omslag van doelen. Want de relatie is vooralsnog onvoldoende veranderd om ervoor te zorgen dat haar vroegere doel zijn aantrekking volledig is kwijtgeraakt, terwijl haar ‘structuur’ bedreigd wordt door het inzicht dat ze ongeschikt is om aan haar nieuwe bedoeling te voldoen. Het conflict tussen doel en structuur van de relatie is zo overduidelijk dat ze niet naast elkaar kunnen bestaan. Toch zal het doel nu niet worden veranderd. Vast verankerd in de onheilige relatie kan er geen andere koers worden gevaren dan de relatie zo te veranderen dat ze geschikt wordt voor het doel. Zolang deze gelukkige oplossing niet gezien en aanvaard wordt als de enige uitweg uit het comflict, kan het lijken dat de relatie hevig onder spanning staat.

(...)

Een relatie, door twee personen aangegaan voor hun onheilige bedoelingen, heeft plotseling heiligheid tot doel. Wanneer deze twee vanuit het gezichtspunt van deze nieuwe bedoeling over hun relatie nadenken, zullen ze onvermijdelijk ontsteld zijn. Hun waarneming van de relatie kan zelfs gedesorganiseerd raken. En toch dient de vroegere organisatie van hun waarneming niet langer het nu overeengekomen doel.

(...)

Heb geloof in jouw broeder in wat slechts de schijn heeft een tijd van beproeving te zijn. Het doel is vastgelegd. En innerlijke gezondheid is de bedoeling van je relatie. Want nu bevind jij je in een krankzinnige relatie, die in het licht van haar doel als zodanig wordt herkend.
Nu geeft het ego volgend advies: ‘stel hiervoor een andere relatie in de plaats waarop je vroegere doel heel toepasbaar is. Je kunt alleen aan jouw ellende ontkomen door je van je broeder te ontdoen. Je hoeft niet volledig uit elkaar te gaan als je dat niet verkiest. Maar je moet jouw broeder wel uit grote delen van de fantasiewereld weren, om jouw innerlijke gezondheid te redden’. Luister hier nu niet naar!
(...)
Laat Hem nu niet in de steek, noch jouw broeder. Deze relatie is als heilig geboren.
Aanvaard blijmoedig wat je niet begrijpt, en laat het jou worden uitgelegd wanneer je bespeurt dat de bedoeling ervan daarbinnen werkzaam is om het heilig te maken. Je zult vele gelegenheiden vinden om jouw broeder de schuld te geven voor het ‘mislukken’ van je relatie, want het zal er menigmaal zo uitzien alsof die geen bedoeling heeft.
(...)
Vergeet nu de ellende niet die je in werkelijkheid gevonden hebt, en blaas je falend ego geen leven in. Want je relatie is niet ontwricht. Ze is gered."

---
Jaja, de taal van ‘De Cursus’ is even wennen ;-)

Maar wie de tekst open tot zich neemt, zal wellicht het e.e.a. herkennen. Vooral de cirkel waarin mensen met hun partnerkeuze (al dan niet seriële monogamie ;-)) omgaan, zal voor menigeen herkenbaar zijn.
En als u het niet voor u zelf herkent, dan toch wel van een goede vriend of vriendin; de patronen waardoor een relatie stukging, herhalen zich doorgaans in de volgende.

Sacred sex

Laat me verklaren waarom ik deze tekst heb gekozen; simpel: Omdat het hele boek Cursus in Wonderen gaat over de weg van Onvoorwaardelijke Liefde, de goddelijke weg, de weg van het hart.
Die weg kun je alleen bewandelen, single bij blijven, maar nog steeds zijn er mensen genoeg die het gevoel houden dat ze hun levensweg graag met z’n tweeën bewandelen. En daar is niets mis mee. Mits je er in slaagt om bij je zelf te blijven en je niet te verliezen in de ander en.. je zowel je zelf als de ‘ander’ onvoorwaardelijk wilt en kunt liefhebben.
Dan kun je samen groeien, van elkaar leren, ‘sacred sex’ hebben, heelworden via seksualiteit en steun zijn voor elkaar enz.
Ik noem bewust sacred sex, tantra zou ook een leuke zijn, omdat seksualiteit zoals we die met bakken over ons heen gegoten krijgen in de late tv-uurtjes niets te maken heeft met relationele seks waarbij beide partners uit zijn op hun eigen en elkaars innerlijke groei.
Seks en ego kunnen een echte, helende relatie, danig in de weg staan.
De weg van de ‘heilige’ relatie is een liefdevolle, ego-bevrijdende weg.
In video’s over sacred seks gaat het dan ook vaak over het hart, of het hartchakra, en worden er oefeningen gegeven om elkaar te helpen je hartchakra te openen.
Bijvoorbeeld:
Indien de vrouw liefdevol haar ontvangende (linker) hand op het geslacht van de man legt en haar rechter op zijn hart(chakra), helpt de vrouw haar partner om de energie in het onderste chakra, te laten stromen naar het hartchakra en help je de man zijn seksualiteit te verbinden met zijn hart en zo een voller gevoel te ervaren, zijn liefde meer te kunnen uiten dan wat veel mannen toch het makkelijkste doen, via hun pik.
Mannen op hun beurt kunnen door massage als voorspel, het openen van de vrouw voor haar en hun seksualiteit bevorderen waardoor ze samen meer leren genieten van hun seksualiteit en elkaar.

Hartchakra openen

Maar natuurlijk is het openen van je hart(chakra) niet voorbehouden aan het hebben van een relatie.
Onvoorwaardelijk liefhebben, God ervaren, is iets wat iedereen zou kunnen. Elke relatie verbetert als je in staat bent onvoorwaardelijke liefde toe te laten in je zelf. Heerlijk, een hug met een goede vriend of vriendin, of zelfs een oppervlakkige kennis, als je allebei je hart geopend hebt.. Je voelt de Liefde stromen, je verwarmt elkaar op alle niveau’s en kunt er weer even tegen, met of zonder partner.

Doorzien dat een deel van de liefde die je voor een (potentiële) partner voelt, doorgaans een activiteit van het ego is dat de ander meent nodig te hebben, kan een mooi begin zijn naar een relatie die ‘heilig’ is.
Byron Katie schreef zelfs een heel boek over dit onderwerp onder de titel:
"Ik heb jouw liefde nodig. Is dat waar?"
De titel geeft natuurlijk al aan wat het antwoord eigenlijk zou kunnen zijn ;-)
Doorzien dat je ego je influistert dat je de ander ‘nodig’ hebt, is soms pas een deel van de moeilijkheden die je tegen kunt komen als je kiest voor de weg van Onvoorwaardelijke Liefde.
En ben je tot Onvoorwaardelijke Liefde in staat, zul je bijvoorbeeld nog kunnen ontdekken dat als die liefde niet door de ander ontvangen, geaccepteerd, begrepen wordt, je net zulke gekwetste gevoelens kunt krijgen als toen je je liefde uit het idee van nodig hebben gaf aan de ander.
Hoe kan dat?
Onvoorwaardelijke Liefde, kan die gekwetst worden?
Nee.
Maar je ego is een meester in het bestrijden van de grootste bedreiging van zijn bestaan; God.

God, onvoorwaardelijke Liefde, het Onbenoembare, hoe je het ook wil noemen, De weg van het hart kan niet zonder inzicht in de Mind, waar de gedachten van je ego de gedachten van God pogen te verdringen.
Eén belangrijk lichtpuntje: Het ego is langzamer dan God. Wie dus zijn gedachten kan waarnemen hoeft eigenlijk alleen maar de gedachten van het ego voorbij te laten gaan om de goddelijke gedachten, de gedachten voortkomend uit onvoorwaardelijke liefde, te ‘horen’.
Wie zijn hart openstelt, behoeft niet eens een meditatietraining. Je ‘voelt’ welke gedachte uit Liefde voortkomt.
Nu nog durven kiezen voor die gedachten.
Voor het vertrouwen op de Onvoorwaardelijke Liefde
en..
Je wordt iemand die de weg van het hart bewandelt.

Een gelukkige weg.
Zelfs mijn ego kan dat bevestigen ;-))

Matrja
26 augustus 2005


Linktips:

Weblog over Rananda en Christ Factory
A Course in Miracles/Foundation for Inner Peace: