We krijgen heel veel informatie tot ons.
Maar kunnen we omgaan met al die informatie?
Wat kunnen we bijvoorbeeld met die lijst aan ingrediënten die fabrikanten van voedsel, cosmetica enz. verplicht zijn toe te voegen?
Lezen.
Ja natuurlijk.
Maar snappen we ook wat we lezen? Kennen we die stoffen wel met die vreemde namen?
Weet u bijvoorbeeld wat Sodium Laureth Sulfate is?
Ik wist het niet tot Fred de Zwart me een mailtje stuurde met de titel
'Paniek in de badkamer'
Ik quote:

"Een stof die ik in alle flessen waar spul in zat dat moest schuimen, terug vond, is: Sodium Laureth Sulfate, in de wandelgangen ook wel SLS genoemd. Op het vertrouwde internet was het spul gauw gevonden en ja hoor het spul is gevaarlijk.
Op de website http://www.heelnatuurlijk.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=36&Itemid=70 staat het volgende:
"De meeste fabrikanten gebruiken deze reinigingsmiddelen omdat ze veel schuim produceren en goedkoop zijn. Maar SLS reinigt zo sterk, dat het ook gebruikt wordt om garagevloeren te reinigen en motoren te ontvetten. En wat veel erger is: er is bewezen dat het op lange termijn kankerverwekkend is. Het Amerikaanse "College of Toxiology" zegt dat SLS gedurende ongeveer vijf dagen in ons lichaam blijft, nadat we onze huid of haren ermee gewassen hebben. Uit andere onderzoeken is gebleken dat het gemakkelijk door de huid wordt opgenomen en in onze bloedbaan terechtkomt, waarna het zich kan ophopen in het hart, de lever, de longen en de hersenen. Toch wordt SLS nog steeds in de meeste schuimende reinigingsproducten toegepast - zelfs in sommige tandpasta's! Ook shampoos van natuurlijke merken bevatten soms SLS of Ammonium Lauryl Sulfate. Vaak staat er dan bij dat het van kokosnoot afkomstig is, om ons ervan te overtuigen dat het natuurlijk is en dus veilig. Niets is echter minder waar! "

Een interessante keuze van Fred dit artikel. Ook de rest van het artikel op heelnatuurlijk.nl is zeer informatief en verontrustend.

De Nederlandse naam voor SLS = Natriumlaurylethersulfaat.
Op Wikipedia valt bij dat item o.a. te lezen:
Sommige producten met NLES bevatten een kleine hoeveelheid dioxaan. Volgens de Amerikaanse Food and Drug Administration moeten deze niveaus in de gaten gehouden worden, en de FDA moedigt fabrikanten aan het dioxaan te verwijderen, hoewel dit niet verplicht is volgens federale wetgeving. De Environmental Protection Agency beschouwt dioxaan als waarschijnlijk kankerverwekkend, maar in veel hogere concentraties dan die in commerciële producten.
En:
NLES concentraties in cosmetica worden als veilig beschouwd, hoewel het net als andere schoonmaakmiddelen irritatie kan veroorzaken, die toeneemt bij hogere concentraties. Bij testdieren en bij sommige proeven op mensen werd oog- en huidirritatie waargenomen.

Dr. Jetske Ultee – onderzoeksarts cosmetische dermatologie schrijft op haar website o.a. dit:
Veel mensen verwarren Sodium Lauryl Sulphate met Sodium Laureth Sulphate. Sodium Laureth Sulphate is net als Sodium Lauryl Sulphate een surfactant maar werkt veel minder irriterend. Ook deze stof wordt aan producten toegevoegd om producten te laten schuimen. Toch moet je met een gevoelige huid uitkijken voor Sodium Laureth Sulphate. Of het je huid daadwerkelijk irriteert hangt erg af van de concentratie die in het product zit en of er terugvettende oliën aan het product toegevoegd zijn. Een goede stelregel is dat als je huid strak aanvoelt na het wassen het product voor je huid te heftig is. Gebruik een product met sodium laureth sulphate in ieder geval niet te vaak, gebruik er niet al te veel van en spoel het goed af met water.
Over surfactants legt ze uit:
Het grote nadeel van surfactants is dat ze buiten talg en vuil ook makkelijk het natuurlijke huidvet kunnen oplossen. Daardoor wordt de barrièrefunctie van de huid flink verstoord en krijg je last van een droge, schilferige en vochtarme huid. Ook kun je last krijgen van puistjes en rode vlekken.

Ik denk aan de reclames voor vochtinbrengende crèmes en natuurlijk ook vocht'regulerende' douchecrèmes en denk gemeen: zo creëer je nog eens een behoefte aan een product!

Nu weet u ook een beetje wat Sodium Laureth Sulfate is.
Maar wat kan/moet/wil u nu met die kennis?
U zou natuurlijk eens de ingrediëntenlijstjes van de producten in uw badkamer kunnen bestuderen.. Als u die ultrakleine lettertjes met vermoedelijk veel licht en/of een leesbril bestudeert komt u hoogst waarschijnlijk tot de conclusie dat het bijna overal inzit... En wat dan?

Ik heb de afgelopen maanden mijn nieuw verworven kennis over de stof die zorgt voor het schuimen van shampoo´s, douche crèmes maar zelfs ook tandpasta (er zou verband zijn tussen de toename van aften in de mond en SLS in tandpasta..) met vele mensen gedeeld.
De meesten halen hun schouders op.
Er zit in bijna alles wat je koopt wel iets wat slecht voor de gezondheid is, is zo gemiddeld de laconieke reactie.
Ja, iemand gaf me desondanks met mijn verjaardag een cadeautje voor gebruik in de badkamer waar het inzit...

Een paar weken geleden werd op het NOS-journaal gemeld dat het aantal Nederlanders dat kanker krijgt weer gestegen was en dat onze kans om kanker te krijgen nu 1 op 4 is. 'De oorzaak van deze toename is niet bekend' meldde de nieuwslezeres.
Over zo'n volksverlakkende opmerking kan ik me opwinden.
Hoezo niet bekend??
Ons voedsel is veranderd en bevat allerlei chemische stoffen ter smaakmaking, conservering, kleuring, maar ook vanwege massale bereiding enz. Voor de houdbaarheid wordt steeds meer voedsel bestraald en om het er zo mooi mogelijk uit te laten zien bespoten. De luchtvervuiling neemt nog steeds toe, evenzo de watervervuiling, veel grond is vervuild, er is steeds meer straling zowel binnen- als buitenhuis, onze kleding is steeds vaker van synthetische stoffen gemaakt.
Om maar eens wat te noemen.
Maar desondanks weten we niet hoe het komt dat kanker toeneemt??

Heel natuurlijk zegt terecht:
Een paar kleine druppeltjes DEA of SLS in onze shampoo lijkt niet zo erg, maar bekijkt u het eens vanuit een wijder perspectief en plaats het eens in verband met alle andere producten die we gebruiken en onnatuurlijke stoffen die tegenwoordig in onze leefomgeving aanwezig zijn...een heleboel kleine druppeltjes kunnen samen een heleboel regen vormen

Wat zijn uw alternatieven?
In de supermarkten en drogisterijen niet veel. Met goed lezen kunt u daar misschien nog een tandpasta vinden zonder SLS. Voor alternatieven voor uw shampoo kunt u vooral terecht bij eko-producten in dito winkels.
Voor de douchecrèmes was al een goed 'alternatief' voor ze werden bedacht: zeep en een schier onuitputtelijk assortiment huidverzorgingsproducten voor na uw douche of bad. Ook beter voor het milieu want het grootste deel van de 'crèmes in de doucheproducten spoelt u zinloos af.


Marja Oosterman
juni 2012



In scrubs, douchegels, shampoo, tandpasta’s, mascara, lipgloss
zitten bovendien steeds vaker microplastics (micro beads)
met gigantische gevolgen voor ons milieu.
Lees meer over de campagne van St. Noordzee hiertegen