Een gesprek per e-mail met

Josje Joosten-Koning, kunstenares en satsanggever

Kun je misschien wel noemen:

Een digitale satsang

From: "Josje"
To: "Marja Oosterman"
Subject: digitale satsang
Date: Wed, 1 May 2002 22:04:44

Lieve Josje,

Je naam en wat je doet kwam ik tegen bij kopij voor dAN.
Ha dacht ik, weer een vrouw, met een gewone Nederlandse naam, die in haar 'moerstaal' satsang geeft. Maar behalve je naam weet ik dus jammer genoeg weinig of niets over wie je bent. Kun je iets over jezelf vertellen?

J: In Amsterdam op Herengracht 60 werd ik geboren op 14 mei 1947, een van de zeven kinderen. Toen ik een jaar of zes was verhuisden we naar Soest, waar ik tot mijn eenentwintigste gewoond heb. Na de basisschool ging ik naar het gymnasium alpha op het Baarns lyceum. Als kind en puber had ik altijd al een groot verlangen om "een" te worden met de Natuur, ik kroop als kind in allerlei bosjes en als puber had ik een paard, waarmee ik eindeloos door de bossen reed. Deze passie voor de Natuur is altijd bij mij gebleven. Na de middelbare school ging ik in Utrecht wonen en studeerde daar aan de kunstacademie "Artibus". Tot op heden ben ik beeldend kunstenaar, richting tekenen en schilderen. Na wat omzwervingen kwam ik weer in Soest terecht. Ik kreeg drie kinderen. Toen mijn jongste dochtertje een jaar of drie was, gebeurde er iets wat zeer ingrijpend in mijn leven was. Ik was op een zondagmiddag mijn man zijn rug aan het masseren omdat hij daar pijn had. Ineens zag ik in mijzelf een stralend wit licht. Ik kon het in zijn rug stralen en de hele wereld instralen, ik was er zeer verbaasd over. Na die tijd bleef ik dat licht zien en kreeg ik ineens allemaal dromen met boodschappen en lessen. In een van die dromen werd gezegd dat ik yoga moest gaan doen. Ik luisterde daar naar en ging op yoga. Al spoedig wilde ik de docentenopleiding gaan doen. Ik volgde in Amsterdam bij Philippe Barbier de docentenopleiding Raja-yoga, met het Achtvoudige Pad van Patanjali. Sindsdien geef ik yogales. Later kwamen de Satsangs er bij en Mantra's zingen daarbij speel ik Indiaas harmonium en Tampura.

Sinds wanneer geef je satsang?

J: Na een jaar of elf als yogadocente gewerkt te hebben, kwam het verlangen in mij om Satsang te geven. Dit doe ik nu een jaar of vier.

Wat ging aan die eerste satsang vooraf? Heb je zelf leraren gehad?

J: Aan de eerste Satsang ging een lange tijd van spirituele groei vooraf. Vanaf het eerste moment dat ik het licht begon te zien, was er een combinatie van intuitieve ontwikkeling in mijzelf aan de hand van dromen en ervaringen en een begeleiding van spirituele leraren, die op mijn pad kwamen. Zo kwam ik op een gegeven moment tot het inzicht wie "Ik" eigenlijk Ben. Philippe Barbier was mijn leraar in de Raja-Yoga opleiding. Bij hem op de school ontmoette ik Dr. Sharma uit India. Hij was lange tijd mijn leraar en ook nu nog draag ik hem bij me. Ook ontmoette ik Swami Yoganand van wie ik de Ayurvedische massage leerde. Later kwam mijn liefde voor de Advaita Vedanta en leraren als Sri Nisargadatta Maharaj en Sri Ramana Maharshi. Ik ging naar Satsangs van Alexander Smit, Neelam en Isaac Shapiro. Op een gegeven moment vond ik de tijd rijp om zelf Satsang te gaan geven. Zo kwam de eerste Satsang.

Eén van mijn 1e yoga- en meditatieleraren was Rita Beintema. In die tijd, 1982 kwam haar eerste boek uit met de titel 'Echt Zijn'. Ze schreef als opdracht in 'mijn' exemplaar van dat boek:
Zonder gedachten
is
leven in spontaniteit
Spontaan was ik mijn hele leven al, maar toch werd die zin van haar een soort 'key' , die ik me steeds opnieuw her-innerde, alsof ik op een steeds diepere laag de essentie daarvan oppakte.
Heb jij ook zo'n duidelijke 'keynote' van jouw leraar/leraren onthouden?

J: Nee, ik heb niet zo'n duidelijke "keynote" van mijn leraren onthouden. Wel heb ik ook veel met "spontaan", in het Sanskriet betekent dat "nisarga". Het hele leven loopt nisarga vanuit de Bron, en Je bent zelf de Bron.

Je doelt hier ook op het gedachtengoed van de Advaita Vedanta? Iedereen is deel van dezelfde Bron? Is er nog iets unieks aan het goddelijke vonkje in eenieder?

J: Ja, mijn Realisatie is hetzelfde als de Advaita Vedanta. Iedereen "is" dezelfde Bron. Hier en nu ben je deze Bron, die zelf geen persoon is, maar zich uitdrukt in de talloze vormen van de schepping. Ieder Goddelijk vonkje is uniek, maar het blijft uitdrukking, verschijnsel, manifest, het is niet wat je bent. Doorgaans identificeert men zich met het lichaam, maar je bent het Absolute, Onsterfelijke Bewustzijn Zelf.

Bestaat er nog zoiets als ieders uniciteit als je allemaal deel van dezelfde 'Bron' bent?
En als je allemaal deel bent van hetzelfde Licht, de zelfde Bron, hoe zit het dan met zoiets als reïncarnatie?

J: De 'Bron', die je bent, manifesteert, zich eindeloos in vormen, als golven van één Oceaan. Iedere golf is uniek, maar het blijven golven. Anders gezegd, de hele schepping is Goddelijk denken. Iedere gedachte is uniek, maar het blijven gedachten. Je 'Bent' allemaal hetzelfde Licht, de zelfde Bron, zie de blijheid en het volmaakte daarin. Hetgeen je bent, het Absolute Bewustzijn, het Hart, God, of hoe je het maar wilt noemen, incarneert niet. Het is volmaakt en onsterfelijk in Zichzelf. Reincarnatie is alleen in de uitdrukkingen, in body-mind constructies, die op zich ook volmaakt zijn. Je lichaam is een voertuig wat je brengt naar het hoogste doel, 'Zelfrealisatie'. Het zijn de verlangens, angsten en gehechtheden die incarneren, net zolang totdat je ziet Wie je werkelijk bent, dan ontstijg je het rad van wedergeboorte.

Ik zeg wel eens, half gekscherend, iedereen die bewust verlicht is, zou satsang kunnen geven.
In stilte. 'Simpelweg' door zelf in meditatieve staat 'in het licht' te zijn en je aura uit te breiden naar de mensen om je heen.
Maar begrijp dat de meeste satsang gevers antwoord geven op vragen van de deelnemers aan de satsang.
Hoe geef jij satsang?

J: De Satsang is ook iets wat spontaan, nisarga gebeurd. Soms beginnen we met een mantra of alleen driemaal Aum te zingen, daarna is er een tijd stilte. Er ontstaat altijd een bepaalde vibratie tijdens de Satsang, dat is heel mooi. Soms zijn er veel vragen, soms zijn we veel stil, dat ontstaat vanzelf.

Kun je voor mensen die nooit bij een satsang waren uitleggen wat die 'bepaalde vibratie' dan is?

J: Er ontstaat een vibratie van Bliss, van Geluk, Vrede en Liefde. Je ervaart samen "Dat wat je bent". Je voelt het zonder grenzen zijn van alles en iedereen.

16 maart j.l. was ik bij een middag over satsang, n.a.v. het verschijnen van het boek 'Welkom in satsang' van Paul Blok. Ik kwam er van thuis met weer zo'n zin die je eigenlijk je hele leven al weet, maar dan ineens dimensie krijgt;
Verlicht kun je niet worden
dat ben je al...
je hebt er misschien iets tussen gezet.
Er waren 4, (in stilte misschien veel meer ;-)) satsanggevers. Opvallend was, net als in het boek het aanduiden van waar we het over hebben, met 'dat'.
Hoe zou jij 'dat' definieren?

J: "Dat" is wat Ik Ben, vierentwintig uur per dag Ben IK "Dat", Tat Tvam Asi. Van uit deze eigenlijk niet te beschrijven staat, kijk IK naar Mijn uitdrukking en toneelstukje Josje en naar Mijn hele Manifestatie de Schepping. Alles voltrekt zich nisarga.

Er gaan vele wegen naar 'Rome'. Waarom is de satsang weg zo'n aantrekkelijke volgens jou?

J: "Ik" ben de vele wegen naar "Rome", voor mij, Josje, is het altijd moeilijk in een bepaald hokje geplaatst te worden, ik kon ook zeggen in plaats van Satsang, Samen Zijn in Waarheid. Maar ik vind de Sanskriet taal wel een universele functie hebben, vandaar het woord Satsang. In Satsang kan ik goed uitdrukking geven aan hetgeen waar het om gaat, namelijk de vraag "Wie ben Ik?" Satsang is al omvattend.

Samen zijn in waarheid, voor iemand die bijv. lid is van de Gereformeerde kerk, is een kerkdienst ook een bijeen zijn in waarheid. Wat is het verschil met satsang?

J: In de werkelijke essentie zijn alle godsdiensten en satsang één. Als een kerkdienst van de gereformeerde kerk echt vanuit de essentie gehouden wordt is er geen verschil met satsang.

Satsang als een weg naar persoonlijke heelwording, 'echt zijn'. Wat vind jij van deze stelling?: Hoe meer mensen heel zijn, in goed contact met zichzelf en 'dat', hoe meer ook de wereld om ons heen zal helen.

J: Zie Wie Je Bent, dit is geen persoon, maar het alomvattende, onsterfelijke Bewustzijn, als iedereen dat echt ziet en leeft van uit het besef dat je alles en iedereen Zelf bent dan zal de Liefde groeien en de wereld om ons heen helen. Dan zijn we inderdaad "Echt".

Bestaat er volgens jou zoiets als iemand of een plek op aarde liefdevolle energie 'sturen'?

J: Ja, zeker bestaat dat, het "sturen" van liefdevolle energie heeft geen grenzen. Je bent zelf de Liefde, laat het maar stromen waarheen je ook maar wilt.

Het schrijven per computer heeft het voordeel dat je spontaan kunt schrijven, omdat je heel makkelijk daarna nog kunt corrigeren. Schrijven is een bezigheid die je doorgaans alleen en geconcentreerd doet (ik zie mensen schrijvend hun aura om zich heen trekken) Zodra dus allerlei computerhandelingen geautomatiseerd zijn, kan iemand spontaan gaan schrijven. In die spontaniteit en ook mede door de snelheid waarmee mails verzonden worden (om het over chats nog maar niet te hebben) komt wellicht iets van het licht, de zuivere energie mee met zo'n e-mail. Zou dat kunnen denk je?

J: Ja, ik denk zeker dat dat kan. De Lichtenergie heeft geen grenzen en is overal aanwezig. Alles bestaat daar uit, dus ook met een e-mail komt die energie mee.

Dat is toch eigenlijk een beetje paradoxaal? Als de energie overal is, dan zou je hem niet kunnen sturen, want hij is er al ;-)
Hoe verklaar je dat 'sturen' dan?

J: Dat 'sturen' is eigenlijk geen goed woord voor wat het is. Als je zelf in je Ware Natuur bent van Bliss en Licht en je denkt aan iemand, dan hoef je niet te 'sturen'. Vanzelf is diegene ook in de liefdevolle energie, zoals twee golven van de oceaan één en hetzelfde water zijn. Hetzelfde gebeurt bij healing op afstand. Je hoeft niets te doen. Het Zijn in je Essentie is genoeg, de overdracht gaat vanzelf.

Je geeft elke donderdagavond satsang in Soest, als ik het goed begrepen heb in het atelier van Herman Joosten. Betekent dat, dat je satsang geeft temidden van prachtige kunst?

J: Herman en ik zijn beide kunstenaars, boven hebben wij atelier en beneden wordt de Satsang gegeven.

Ben je in jouw kunst ook bezig met de Natuur? Schilder je in spontaniteit?

J: In mijn schilderijen en tekeningen geef ik uitdrukking aan mijn realisaties en ervaringen. De inspiratie is vaak symbolentaal, of dromen en natuurlijk ook de Natuur. Soms ga ik zitten mediteren en kijk welke beelden er komen, dat druk ik dan uit in mijn schilderijen. Ja, zo'n schilderij ontstaat spontaan, het gebeurt gewoon.

Als je naar iets wat jij gemaakt hebt kijk, komt iets van de energie van 'dat' dan over misschien?

J: Kunst is eigenlijk een 'Divine Flow', het ontstaat spontaan zonder dat er een ego aan te pas komt. Zeker voel ik dat het een uitdrukking is van de energie van 'Dat'.

Dank je Josje, voor dit digi-gesprek.

Namaste,
Josje.