Omgaan met eenzame gevoelens

terug	OMGAAN MET EENZAME GEVOELENS God vinden we niet in zijn mooiste vorm in het houden van een verre vriend, maar in een liefdevol gebaar naar hen waar we pijn aan hebben en het geeft ons grote geluksgevoelens! Het maakt ons minder eenzaam. Eenzame gevoelens kennen we allemaal, ze zijn niet te meten, maar doen altijd pijn. Waarom doen ze pijn? Omdat we verbinding met onszelf of de ander, met iets of iemand kwijt zijn. We voelen ons dan niet gelukkig. Werkelijk geluk kun je verwarren met je gelukkig voelen, zoals het winnen van een loterij. Dan ben je wel blij, maar dat is niet hetzelfde. Als we werkelijk gelukkig zijn, hebben we een goede verbinding met onszelf en onze omgeving. Ook al is die omgeving niet precies zoals wij dat zouden willen. We kunnen alleen onszelf maar in de hand houden en het maakt eenzaam als we denken dat we elk mens moeten redden en geen fouten mogen maken. Als we onszelf kwalijk nemen wat anderen in onze omgeving anders hadden kunnen en moeten doen, ons dus schamen voor hun daden, geeft dat eenzame gevoelens. Dat is nooit nodig. Ik hoef me niet te schamen voor dat waar ik geen medeveroorzaker van ben. Eenzame gevoelens krijgen we als we ons in onze gedachten niet verbinden met onze pijn en niets doen om ze op te lossen. Eenzame gevoelens krijgen we ook als we ons niet verbinden in gedachten met de pijn van de ander, want als je in een of andere vorm aan elkaar verbonden bent en er is een mens ongelukkig dan raakt dat uiteindelijk jou ook. kijk wat je ermee kunt doen, dat maakt jou en de ander vrij. Weet je niet wat je moet doen, vraag God om hulp en je zult het antwoord ontvangen in je weten. pijn delen Deel je pijn met hen die werkelijk kunnen luisteren. Als we onze pijnen niet delen dan geeft dat eenzame gevoelens. Als iemand in jouw omgeving pijn heeft, raakt dat uiteindelijk jou ook. Ook als die pijn niet uitgesproken wordt. Elkaar sparen brengt eenzame gevoelens. Waar liefde is, wil ook verdriet en pijn gedeeld worden. Delen we niet en houden we het allemaal voor onszelf, dan geeft dat eenzaamheid. Onze relaties voelen haarfijn aan als er iets met ons is. Delen brengt ons bij elkaar en breekt veel eenzame gevoelens open. geluk delen Wij zijn wie we bereid zijn te zijn. Als we het leven niet in de hand hebben, leggen we vaak de schuld bij de ander. We wachten en verwachten dan vaak het onmogelijke van onze relaties. Dat maakt eenzaam. Als we niet handelen en alleen maar afwachten gebeurt er niets. De oplossing van eenzaamheid zit alleen in onszelf. Daar zit de schakel naar geluk, naar verbinding. Verbinding is geluk delen met de ander. Dat is een groot geluk en de oplossing van eenzaamheid. Waar geen werkzaamheid en geen wil is, is eenzaamheid. saamgevoel We gaan relaties aan om een gevoel van eenheid te krijgen met de ander. Het is toch zo dat we niet eenzaam zijn als er een goede verbinding is met hen die we naast ons hebben; dat kan onze partner zijn, dat kunnen onze kinderen zijn, dat kunnen onze collega's zijn. Altijd is er een verlangen naar een goed saamgevoel. Eenheid zoeken, willen voelen, willen leven, is eigen aan de mens. Dat is als een oergegeven in ons aanwezig. ruimte geven In relaties zijn we eenzaam als we de ander niet willen begrijpen, als we geen toeschouwer willen zijn naar de reden waarom de ander zo handelt. We scheppen engte als we de ander willen vormen naar ons eigen beeld in plaats van hem of haar te zien zoals die is. Dat maakt altijd ongelukkig en eenzaam. Als we willen kijken naar de schoonheid en de talenten van de ander, en daar dan een beroep op doen, dan verbinden we. Dan scheppen we kansen en ruimte. Als we elkaar ruimte geven, die dan gebruiken in dat wat onze talenten zijn, dan zal het resultaat niets anders zijn dan geluksgevoel. Geluksgevoel is verbinding hebben met het zelf en de omgeving. Elkaar beknotten maakt eenzaam, elkaar ruimte geven brengt eenheid. Daar waar we ruimte krijgen en geven bewegen we ons gemakkelijk. In die ruimte staan we dan ook altijd weer anderen toe. Dat is delen in zijn mooiste vorm, een vorm die vrijheid en vrede geeft. Waar vrede voelbaar is willen we graag vertoeven en voelen we ons verbonden, daar is geen plaats voor eenzaamheid. We maken onze huisgenoten eenzaam als we in een gezin een complot vormen of als we iemand boycotten. Dat is uitsluiten van personen en dat druist in tegen elke vorm van liefde. We luisteren dan niet naar de oerwetten. In ons innerlijk is een oerhunkering aanwezig naar verbinding. Elke verbreking daarvan in welke vorm dan ook schept eenzame gevoelens zowel bij de een als bij de ander. de ander begrijpen Daar waar relaties in de persoonlijke sfeer verbroken zijn, is grote eenzaamheid bij alle partijen. Het is heel moeilijk om die eenzaamheid te transformeren naar eenheid. Toch is dat mogelijk. Die mogelijkheid bestaat uit het begrip hebben voor degene die de breuk voor korte of langere tijd wil, omdat er een ander aspect in het leven is dat de voorkeur heeft. De trilling van die eenzaamheid kunnen we geheel of gedeeltelijk opheffen door te begrijpen waarom de ander zo handelt, door hem of haar de kans en de tijd te geven de opdracht in de breuk uit te werken. Als we dan vanuit ons hart voelen dat er geen andere keuze is en de ander die kans geven, bevrijden we ons van eenzame gevoelens in de verbroken relatie. Daar geven we de liefde een kans. Het eindpunt van het bereiken van eenzame gevoelens in deze scheidingen is tolerantie en indien nodig vergeving vanuit het hart. Dat is de oplossende factor van eenzaamheid in gebroken relaties. Dan is er eenheid in de geest. Dat lost eenzame gevoelens totaal op. Dat is een juist gebaar. Vraag je af: Wat beweegt de ander mij pijn te doen? Dat ontstaat altijd uit een gevoel van eenzaamheid. Als we daar oprecht naar kijken, toeschouwer zijn, dan kunnen we tot verrassende conclusies komen. Het is de pijn in hen die hen zo doet handelen. Het is dan niet iets van jou. Het heeft wel heel veel te zeggen. Door dat gedrag maken ze een opdracht in jou wakker. Als je daar dan niets aan doet, dan ben je eenzaam. Het kwetsende gedrag van de ander roept meestal weerstand in ons op. Die weerstand is nodig om te veranderen. Dat veranderen is afhankelijk van het inzicht in de pijn die de ander bij je oproept. Terugvechten helpt niet. Terugvechten is oorlog. Een oorlog brengt alleen maar verliezers. Oorlogen ontstaan omdat we onvrede hebben met onszelf. Het gevoel van onvrede komt voort ... uit. Vul zelf maar in! vrij maken Er wordt veel tijd en energie verspild aan haat en woede in familierelaties. Daar is zoveel lijden, zoveel pijn. Waarom? Omdat we vaak niet zo goed kunnen begrijpen, tolereren, relativeren en gevoelens eerlijk kunnen delen. Van ouders wordt maar al te vaak het onmogelijke verwacht. Ouderverwijt ontstaat vaak uit het eenzame gevoel dat we hebben niet zelfstandig te kunnen zijn. Als we inzien dat ouders ook gewone mensen op weg zijn, met hun eigen hebbelijk- en onhebbelijkheden, dan scheppen we vrede en een juiste verbinding met hen. We verwachten dikwijls van ouders dat zij de vraagbaak en het antwoord op alles zijn. Dat kan niet altijd, want ze hebben ook hun pijnen, hun vragen, hun problemen en beperkingen. Gun hen die beperktheid, dat maakt jou en hen vrij. Vrijmaken is eenheid scheppen. volwassen worden Als we problemen hebben met onze jeugd, dan is het nodig om aan die problemen, eventueel met een goede therapeut, te werken. Blijven we in het verwijt naar onze ouders en onze jeugdervaringen hangen, dan is eenzaamheid ons deel. We blijven dan in de puberteit steken. Dan kunnen we constateren dat we nooit de moed hebben gehad te groeien en dat we de ontdekkingstocht naar volwassenheid niet hebben gemaakt. Het is nooit te laat om daar aan te werken. Maar we moeten wel echt uit de slachtofferrol willen stappen en volwassen willen worden. Ouders mogen van kinderen best zwakke kanten hebben en die laten zien. Als kinderen ervaren dat ouders daaraan werken is dat oké. Dat geeft kinderen dan ook weer de juiste instelling om aan hun eigen volwassenheid te werken. Blijf er niet in hangen, wat was kun je niet veranderen. Het was er alleen maar om jezelf nieuw te maken en te doen groeien. Langdurig vastgeroeste pijn uit onmin gaat in onze gedachten bijna altijd een eigen leven leiden, je kunt dan ver weg zijn van wat werkelijk gebeurde. Daarom zit in uitpraten meestal een vraag naar het krijgen van gelijk in plaats van het vinden van een oplossing. Het schept dikwijls nieuwe ellende en de rust waar we naar verlangden is weg. Nieuwe eenzame gevoelens dienen zich dan aan en er blijft werk aan de winkel. vergeven Geluk is jezelf en de ander kunnen vergeven. Word vrij, vergeef jezelf en de ander. Geef jezelf permissie om alles achter je te laten en nieuw te worden. Word vrij en zet je deur open voor hen waar je het zo moeilijk mee had of hebt, en probeer dat te doen zonder uit te praten. Praat erover, indien je dat nodig vindt, maar het is heel vaak overbodig en brengt niet altijd geluk. Het geluk van een herstelde verbinding geeft de meeste vreugde en rust als je hart en je deur openstaan zonder v oorwaarden. Eenzame gevoelens worden dan verbindende gevoelens en zijn een basis voor nieuwe innerlijke rust en vrede. Vergeven en tegelijkertijd vergeten wat er gebeurde, is ons vrij maken van dat wat ons zo belemmerde in de breuk die ontstond. Vraag echter nooit om vergeving daar waar je weet dat je niet onjuist gehandeld hebt en waar geen vergeving te vragen is. Er is dan wel een uitweg en dat is: Maak je denken goed, reëel, niet verwijtend of rancuneus, maar laat de tijd rust brengen. De tijd heelt niet alles, maar geeft ons wel de mogelijkheid om na te denken over onze houding, die in evenwicht te brengen en niet haatdragend of rancuneus te zijn. De tijd geeft je de kans je hart en je deur in alle ontvankelijkheid open te zetten. Clasien Weekers-Vromans 27 mei 2007 Dit en nog veel meer kunt U uitgebreid lezen in het boek 'EENZAAMHEID' van Clasien. Ze is auteur van 9 boeken op het gebied van levensvragen. Daarin komen veel vraagstukken aan de orde op het gebied van levensvragen zoals: leven in liefde, eenzame gevoelens,seksualiteit, hoe kom ik bij mijn kracht?, hoe maak ik mijn relatie goed? enz. enz. U vindt daar heldere antwoorden op problemen in het leven en U helpt er ook de kinderen in Dakuna nog mee! Voor meer informatie kijk op de website van De Blauwe Roos of bel Clasien 040-2061327. IN DE BLAUWE ROOS IS IEDEREEN WELKOM!

OMGAAN MET EENZAME GEVOELENS

God vinden we niet in zijn mooiste vorm in het houden van een verre vriend, maar in een liefdevol gebaar naar hen waar we pijn aan hebben en het geeft ons grote geluksgevoelens! Het maakt ons minder eenzaam.

Eenzame gevoelens kennen we allemaal, ze zijn niet te meten, maar doen altijd pijn. Waarom doen ze pijn? Omdat we verbinding met onszelf of de ander, met iets of iemand kwijt zijn. We voelen ons dan niet gelukkig.

Werkelijk geluk kun je verwarren met je gelukkig voelen, zoals het winnen van een loterij. Dan ben je wel blij, maar dat is niet hetzelfde. Als we werkelijk gelukkig zijn, hebben we een goede verbinding met onszelf en onze omgeving. Ook al is die omgeving niet precies zoals wij dat zouden willen. We kunnen alleen onszelf maar in de hand houden en het maakt eenzaam als we denken dat we elk mens moeten redden en geen fouten mogen maken. Als we onszelf kwalijk nemen wat anderen in onze omgeving anders hadden kunnen en moeten doen, ons dus schamen voor hun daden, geeft dat eenzame gevoelens. Dat is nooit nodig. Ik hoef me niet te schamen voor dat waar ik geen medeveroorzaker van ben.

Eenzame gevoelens krijgen we als we ons in onze gedachten niet verbinden met onze pijn en niets doen om ze op te lossen. Eenzame gevoelens krijgen we ook als we ons niet verbinden in gedachten met de pijn van de ander, want als je in een of andere vorm aan elkaar verbonden bent en er is een mens ongelukkig dan raakt dat uiteindelijk jou ook. kijk wat je ermee kunt doen, dat maakt jou en de ander vrij. Weet je niet wat je moet doen, vraag God om hulp en je zult het antwoord ontvangen in je weten.

pijn delen
Deel je pijn met hen die werkelijk kunnen luisteren. Als we onze pijnen niet delen dan geeft dat eenzame gevoelens. Als iemand in jouw omgeving pijn heeft, raakt dat uiteindelijk jou ook. Ook als die pijn niet uitgesproken wordt. Elkaar sparen brengt eenzame gevoelens. Waar liefde is, wil ook verdriet en pijn gedeeld worden. Delen we niet en houden we het allemaal voor onszelf, dan geeft dat eenzaamheid. Onze relaties voelen haarfijn aan als er iets met ons is. Delen brengt ons bij elkaar en breekt veel eenzame gevoelens open.

geluk delen
Wij zijn wie we bereid zijn te zijn. Als we het leven niet in de hand hebben, leggen we vaak de schuld bij de ander. We wachten en verwachten dan vaak het onmogelijke van onze relaties. Dat maakt eenzaam. Als we niet handelen en alleen maar afwachten gebeurt er niets. De oplossing van eenzaamheid zit alleen in onszelf. Daar zit de schakel naar geluk, naar verbinding. Verbinding is geluk delen met de ander. Dat is een groot geluk en de oplossing van eenzaamheid. Waar geen werkzaamheid en geen wil is, is eenzaamheid.

saamgevoel
We gaan relaties aan om een gevoel van eenheid te krijgen met de ander. Het is toch zo dat we niet eenzaam zijn als er een goede verbinding is met hen die we naast ons hebben; dat kan onze partner zijn, dat kunnen onze kinderen zijn, dat kunnen onze collega's zijn. Altijd is er een verlangen naar een goed saamgevoel. Eenheid zoeken, willen voelen, willen leven, is eigen aan de mens. Dat is als een oergegeven in ons aanwezig.

ruimte geven
In relaties zijn we eenzaam als we de ander niet willen begrijpen, als we geen toeschouwer willen zijn naar de reden waarom de ander zo handelt. We scheppen engte als we de ander willen vormen naar ons eigen beeld in plaats van hem of haar te zien zoals die is. Dat maakt altijd ongelukkig en eenzaam. Als we willen kijken naar de schoonheid en de talenten van de ander, en daar dan een beroep op doen, dan verbinden we. Dan scheppen we kansen en ruimte. Als we elkaar ruimte geven, die dan gebruiken in dat wat onze talenten zijn, dan zal het resultaat niets anders zijn dan geluksgevoel. Geluksgevoel is verbinding hebben met het zelf en de omgeving.

Elkaar beknotten maakt eenzaam, elkaar ruimte geven brengt eenheid. Daar waar we ruimte krijgen en geven bewegen we ons gemakkelijk. In die ruimte staan we dan ook altijd weer anderen toe. Dat is delen in zijn mooiste vorm, een vorm die vrijheid en vrede geeft. Waar vrede voelbaar is willen we graag vertoeven en voelen we ons verbonden, daar is geen plaats voor eenzaamheid.

We maken onze huisgenoten eenzaam als we in een gezin een complot vormen of als we iemand boycotten. Dat is uitsluiten van personen en dat druist in tegen elke vorm van liefde. We luisteren dan niet naar de oerwetten. In ons innerlijk is een oerhunkering aanwezig naar verbinding. Elke verbreking daarvan in welke vorm dan ook schept eenzame gevoelens zowel bij de een als bij de ander.

de ander begrijpen
Daar waar relaties in de persoonlijke sfeer verbroken zijn, is grote eenzaamheid bij alle partijen. Het is heel moeilijk om die eenzaamheid te transformeren naar eenheid. Toch is dat mogelijk. Die mogelijkheid bestaat uit het begrip hebben voor degene die de breuk voor korte of langere tijd wil, omdat er een ander aspect in het leven is dat de voorkeur heeft. De trilling van die eenzaamheid kunnen we geheel of gedeeltelijk opheffen door te begrijpen waarom de ander zo handelt, door hem of haar de kans en de tijd te geven de opdracht in de breuk uit te werken. Als we dan vanuit ons hart voelen dat er geen andere keuze is en de ander die kans geven, bevrijden we ons van eenzame gevoelens in de verbroken relatie. Daar geven we de liefde een kans. Het eindpunt van het bereiken van eenzame gevoelens in deze scheidingen is tolerantie en indien nodig vergeving vanuit het hart. Dat is de oplossende factor van eenzaamheid in gebroken relaties. Dan is er eenheid in de geest. Dat lost eenzame gevoelens totaal op. Dat is een juist gebaar.

Vraag je af: Wat beweegt de ander mij pijn te doen? Dat ontstaat altijd uit een gevoel van eenzaamheid. Als we daar oprecht naar kijken, toeschouwer zijn, dan kunnen we tot verrassende conclusies komen. Het is de pijn in hen die hen zo doet handelen. Het is dan niet iets van jou. Het heeft wel heel veel te zeggen. Door dat gedrag maken ze een opdracht in jou wakker. Als je daar dan niets aan doet, dan ben je eenzaam. Het kwetsende gedrag van de ander roept meestal weerstand in ons op. Die weerstand is nodig om te veranderen. Dat veranderen is afhankelijk van het inzicht in de pijn die de ander bij je oproept. Terugvechten helpt niet. Terugvechten is oorlog. Een oorlog brengt alleen maar verliezers. Oorlogen ontstaan omdat we onvrede hebben met onszelf. Het gevoel van onvrede komt voort ... uit. Vul zelf maar in!

vrij maken
Er wordt veel tijd en energie verspild aan haat en woede in familierelaties. Daar is zoveel lijden, zoveel pijn. Waarom? Omdat we vaak niet zo goed kunnen begrijpen, tolereren, relativeren en gevoelens eerlijk kunnen delen. Van ouders wordt maar al te vaak het onmogelijke verwacht. Ouderverwijt ontstaat vaak uit het eenzame gevoel dat we hebben niet zelfstandig te kunnen zijn. Als we inzien dat ouders ook gewone mensen op weg zijn, met hun eigen hebbelijk- en onhebbelijkheden, dan scheppen we vrede en een juiste verbinding met hen. We verwachten dikwijls van ouders dat zij de vraagbaak en het antwoord op alles zijn. Dat kan niet altijd, want ze hebben ook hun pijnen, hun vragen, hun problemen en beperkingen. Gun hen die beperktheid, dat maakt jou en hen vrij. Vrijmaken is eenheid scheppen.

volwassen worden
Als we problemen hebben met onze jeugd, dan is het nodig om aan die problemen, eventueel met een goede therapeut, te werken. Blijven we in het verwijt naar onze ouders en onze jeugdervaringen hangen, dan is eenzaamheid ons deel. We blijven dan in de puberteit steken. Dan kunnen we constateren dat we nooit de moed hebben gehad te groeien en dat we de ontdekkingstocht naar volwassenheid niet hebben gemaakt. Het is nooit te laat om daar aan te werken. Maar we moeten wel echt uit de slachtofferrol willen stappen en volwassen willen worden. Ouders mogen van kinderen best zwakke kanten hebben en die laten zien. Als kinderen ervaren dat ouders daaraan werken is dat oké. Dat geeft kinderen dan ook weer de juiste instelling om aan hun eigen volwassenheid te werken.

Blijf er niet in hangen, wat was kun je niet veranderen. Het was er alleen maar om jezelf nieuw te maken en te doen groeien. Langdurig vastgeroeste pijn uit onmin gaat in onze gedachten bijna altijd een eigen leven leiden, je kunt dan ver weg zijn van wat werkelijk gebeurde. Daarom zit in uitpraten meestal een vraag naar het krijgen van gelijk in plaats van het vinden van een oplossing. Het schept dikwijls nieuwe ellende en de rust waar we naar verlangden is weg. Nieuwe eenzame gevoelens dienen zich dan aan en er blijft werk aan de winkel.

vergeven
Geluk is jezelf en de ander kunnen vergeven. Word vrij, vergeef jezelf en de ander. Geef jezelf permissie om alles achter je te laten en nieuw te worden. Word vrij en zet je deur open voor hen waar je het zo moeilijk mee had of hebt, en probeer dat te doen zonder uit te praten. Praat erover, indien je dat nodig vindt, maar het is heel vaak overbodig en brengt niet altijd geluk. Het geluk van een herstelde verbinding geeft de meeste vreugde en rust als je hart en je deur openstaan zonder v oorwaarden. Eenzame gevoelens worden dan verbindende gevoelens en zijn een basis voor nieuwe innerlijke rust en vrede.

Vergeven en tegelijkertijd vergeten wat er gebeurde, is ons vrij maken van dat wat ons zo belemmerde in de breuk die ontstond. Vraag echter nooit om vergeving daar waar je weet dat je niet onjuist gehandeld hebt en waar geen vergeving te vragen is. Er is dan wel een uitweg en dat is: Maak je denken goed, reëel, niet verwijtend of rancuneus, maar laat de tijd rust brengen. De tijd heelt niet alles, maar geeft ons wel de mogelijkheid om na te denken over onze houding, die in evenwicht te brengen en niet haatdragend of rancuneus te zijn. De tijd geeft je de kans je hart en je deur in alle ontvankelijkheid open te zetten.

Clasien Weekers-Vromans

27 mei 2007

Dit en nog veel meer kunt U uitgebreid lezen in het boek 'EENZAAMHEID' van Clasien. Ze is auteur van 9 boeken op het gebied van levensvragen. Daarin komen veel vraagstukken aan de orde op het gebied van levensvragen zoals: leven in liefde, eenzame gevoelens,seksualiteit, hoe kom ik bij mijn kracht?, hoe maak ik mijn relatie goed? enz. enz. U vindt daar heldere antwoorden op problemen in het leven en U helpt er ook de kinderen in Dakuna nog mee!

Voor meer informatie kijk op de website van De Blauwe Roos
of bel Clasien 040-2061327.

IN DE BLAUWE ROOS IS IEDEREEN WELKOM!