Er wordt in deze periode veel gesproken over het felbegeerde fenomeen tweelingzielen als de hoogste vorm van geluk die iemand op aarde zou kunnen ervaren. Maar wat is dit eigenlijk precies? En hoe verhoudt zich dit dan met verbindingen met andere mensen waar je het eigenlijk ook heel goed mee kunt vinden? Met andere woorden wat is het verschil tussen een "zielenmaatje" (soulmate) en een tweelingziel? In dit artikeltje wordt geprobeerd om hier meer duidelijkheid over te geven.

Tweelingzielen hebben kennelijk iets heel bijzonders met elkaar, iets wat andere zielen niet met elkaar hebben en ook nooit zullen krijgen. Het gaat hier in wezen om een stel zielen die al vanuit de oorsprong aan elkaar verbonden zijn. Het zijn als het ware twee delen van één geheel. Hun eenheid is dus onbetwistbaar en zo op het eerste gezicht onverbrekelijk. De ene helft volgt gewoonlijk een overwegend mannelijke incarnatielijn terwijl de andere ziel een overwegend vrouwelijke lijn volgt. Toch zullen beide zielen zowel mannelijke als vrouwelijke incarnaties opdoen om zo het menszijn in alle aspecten te kunnen ervaren.

lot uit de loterij
Tweelingzielen worden vooral gekenmerkt door grote overeenkomsten, zo is het gangbare uitgangspunt bij veel mensen. Een verbinding met zo'n "lot uit de loterij" wordt daarom beschouwd als iets hemels. Voor veel mensen is het vinden van de tweelingziel een soort van trofee geworden die kennelijk garant zou moeten staan voor een succesvol spiritueel leven. Sommige mensen hebben zelfs het idee dat men zonder de zielenhelft nooit gelukkig zouden kunnen zijn op aarde. Dit zou dan kennelijk niet mogelijk zijn in het plan dat voor zo'n incarnaties is gemaakt. Anderen vertrouwen erop dat gelukkig zijn niet afhankelijk is van hun tweelingziel maar vooral van het eigen programma dat men geestelijke gezien afwerkt.


Voor de geboorte is er een soort van blauwdruk bekend van hoe de incarnatie er ongeveer uit zal gaan zien wanneer alles volgens plan verloopt. Dit geldt voor alle mensen die in incarnatie zijn en het staat dus van tevoren al min meer gepland of iemand de tweelingziel zal ontmoeten in dit leven of dat dit er hoogstwaarschijnlijk niet van zal komen. Soms zijn de beide zielenhelften niet tegelijkertijd in incarnatie maar treedt de ene op als de Gids van de andere.

incarnatie in groepen
Zielen incarneren gewoonlijk in groepen bij elkaar in de buurt en hebben naast individuele doelen ook een overkoepelend doel als groep. Binnen zo'n groep kan iedereen dan een eigen plaats innemen, gewoonlijk als gevolg van een lange reeks incarnaties die daaraan vooraf zijn gegaan. Men heeft in de praktijk vele malen ongeveer dezelfde rol in een lange reeks van incarnaties. Tijdens al deze levens heeft men dus vele sterke contacten opgebouwd met andere leden van dezelfde groep waarbij er vaak sprake is geweest van partnerrelaties. Deze aanverwante zielen worden soms "soulmates" genoemd.

Wanneer zo'n groep zielen in incarnatie is gekomen dan zal er in eerste instantie niet altijd herkenning zijn van zichzelf als een ziel, laat staan van dezelfde groep zielen waar men een onderdeel van is. Wanneer de ontwikkeling gunstig verloopt dat kan iemand werken aan de opbouw van een steeds bewustere samenwerking met de ziel. In het gewone dagelijkse leven betekent dit het volgen van het diepe gevoel dat ergens binnenin aanwezig is. Vaak wordt dit subtiele gevoel eerst nauwelijks opgemerkt, maar naarmate iemand daar steeds meer op gaat letten kan dit gevoel zich steeds meer gaan ontwikkelen. Sommigen mensen noemen dit het innerlijk weten of het geweten. Anderen spreken in dit verband over hun intuïtie. Van daaruit ontstaat er geleidelijk ook meer zicht op het doel van de ziel. In het verlengde daarvan komt men dan vaak ook in aanraking met anderen die ongeveer hetzelfde spoor volgen en ongeveer hetzelfde doel hebben gekozen. Met andere woorden men komt dan in aanraking met zielsverwanten, mensen die men heel goed kent vanuit lange reeksen van incarnaties. Deze herkenning van "soulmates" is voor veel mensen een wonderlijke ervaring die een grote bevestiging is van de waarde van het spoor dat iemand zelf probeert te volgen.

wensgedachte
Zolang iemand nog niet het spoor van de ziel volgt en de samenwerking met de eigen ziel nog niet bewust wordt herkend in het gewone dagelijkse leven, zolang kan men gewoonlijk ook de tweelingziel niet goed herkennen, hoe graag iemand dat ook zou willen. Voor veel mensen betekent dit dat men in wezen een soort van wensgedachte koestert die men vaak bevestigd probeert te krijgen via informatie van de Gidsen of via allerlei paragnosten. Met andere woorden men herkent de tweelingziel dan niet op eigen kracht, maar gelooft dat de uitspraken van anderen waarschijnlijk wel juist zullen zijn. Veel mensen worden door deze wensgedachten misleid. Vaak speelt seksualiteit hier een belangrijke rol.

Stel dat iemand het spoor van de ziel volgt in het gewone dagelijkse leven en in aanraking is gekomen met de tweelingziel. Is er dan altijd de vreugde van herkenning van de andere helft?

Gewoonlijk ervaren mensen die in een dergelijke situatie terechtgekomen zijn deze diepe herkenning maar af en toe. Voor het overgrote deel van de tijd zijn er kennelijk andere dingen gaande die deze herkenning belemmeren. Als tweelingzielen elkaar ontmoeten dan is daarmee immers niet gezegd dat beide helften ook werken aan de opbouw van verbinding met de ziel. Dit kan zo zijn maar het is niet vanzelfsprekend. Het vraagt een hele bewuste keuze om hier al dan niet aan te willen werken en ieder moet deze keuze helemaal zelf maken. Ook de tweelingziel kan deze keuze niet voor de ander maken, hoe hecht men ook aan elkaar is verbonden. Zolang de bewuste verbinding met de eigen ziel nog niet is opgebouwd, zolang zal ook verbinding met de tweelingziel niet in de diepte van het hart kunnen worden opgebouwd.

verbinding met de ziel
Stel dat beide zielenhelften bewust kiezen voor de opbouw van verbinding met de eigen ziel. Dan zal er na verloop van tijd ook zicht ontstaan op het doel van de ziel. Als het gaat om een stel tweelingzielen dan ligt het doel gewoonlijk in elkaars verlengde. Het doel hoeft niet per sé helemaal gelijk te zijn maar er zullen vaak wel sterke raakvlakken zijn. Hier komt dus één van de mooie kanten van het tweelingzielenschap naar voren. Bovendien zal men vaak een ruime ervaring hebben opgebouwd in de onderlinge samenwerking in de loop van honderden incarnaties. Dit biedt mogelijkheden om heel veel werk te kunnen verzetten in het belang van de groep waar men onderdeel van is.

Niets dan vreugde dus?
In de praktijk spelen er allerlei andere factoren een rol die zowel de vreugde als de herkenning verstoren. Eén zo'n "storende factor" is het uitwerken van karma. Juist een stel tweelingzielen heeft een enorme ervaring in de onderlinge omgang met elkaar opgedaan in vele duizenden jaren. Het is onvermijdelijk dat er in de loop van zo'n lange periode dingen zijn blijven liggen die destijds niet goed zijn begrepen in de onderlinge wisselwerking en die later opnieuw moeten worden onderzocht. Het karma maakt dan dat in een volgende incarnatie oude moeilijkheden opnieuw naar voren kunnen komen met als bedoeling om dat gezamenlijk door te werken. Soms lukt dit en soms slagen de beide helften er opnieuw niet in om de juiste koers te vinden en te blijven volgen. Wanneer één van beide helften er wel in slaagt om het spoor van de ziel te blijven volgen maar de andere helft niet, dan kan daardoor de verbinding met de tweelingziel toch opnieuw afbreken. Er zijn dus geen garanties voor succes. Beide helften zullen zich dus tot het uiterste in moeten spannen om het eigen geestelijke huiswerk op te lossen en alleen wanneer dit slaagt kan de onderlinge relatie ook daadwerkelijk een succes worden. Dit principe heeft dus veel overeenkomsten met andere relaties waarin het succes uiteindelijk ook afhankelijk is van de inspanningen van beide partners om er iets moois van te willen maken.

horoscopen
Dan zijn er nog een aantal "technische" elementen waardoor herkenning van de tweelingziel soms wordt bemoeilijkt. Wonderlijk genoeg vertonen de horoscopen van tweelingzielen niet altijd veel overeenkomsten hoewel men dit gevoelsmatig misschien wel zou verwachten. Zowel het zonteken als de ascendant kan volkomen van elkaar verschillen. Vaak is er wel een verbinding via één van de tekens van de Dierenriem die bij de ene naar voren komt als het zonteken en bij de andere als de ascendant.

Tweelingzielen hebben over het algemeen dezelfde zielestraal. Dit is één van de zeven stralen die werkzaam zijn in ons zonnestelsel. Toch betekent dit niet dat beide helften ook dezelfde persoonlijkheidsstraal hebben. Vaak is het zo dat beide helften in hun persoonlijkheidsaspect worden ingekleurd door een ander straaltype. Van een stel tweede straals tweelingzielen bijvoorbeeld kan de ene een eerste straals persoonlijkheid hebben en de andere een tweede straals persoonlijkheid. De overeenkomst tussen de zielen is dan wel groot, maar er zijn tegelijkertijd ook verschillen in de persoonlijke inkleuring en dit is toch een aspect dat in het dagelijkse leven steeds opnieuw naar voren komt.
Hoe worden deze verschillen veroorzaakt?

individuele ontwikkeling
De ontwikkeling van de twee helften van de tweelingzielen kan individueel heel verschillend zijn, hoe merkwaardig dit misschien in eerste instantie ook klinkt. Men is onderdeel van een groep zielen en men is verbonden aan een tweelingziel en toch heeft men binnen dit raamwerk een eigen traject van ontwikkeling doorgemaakt dat soms sterk kan afwijken van het traject van de andere helft. Dit is de reden dat men op een ander punt van geestelijke ontwikkeling kan zijn aangekomen als de tweelingziel. Deze kan dus iets verder zijn of misschien iets minder ver.
Een interessante vraag in dit verband is hoe de verbinding is met de tweelingziel bij de Meesters van Wijsheid? Als zij in incarnatie zijn hebben zij dan altijd contact met hun tweelingziel?

Voor veel mensen klinkt dit in eerste instantie misschien logisch maar bij nader onderzoek kan hier een andere mening over ontstaan. Een Meester van Wijsheid is geroepen om te dienen in het Plan van Geestelijke Evolutie. Het arbeidsterrein wordt hierin vastgesteld in onderling overleg met de Groten vanuit de Witte Broederschap waaronder de Heren van Karma. De Meesters hebben zware taken en grote verantwoordelijkheden op zich genomen en zij hebben geen 'speelruimte' meer om zich bezig te houden met dingen die niet per sé noodzakelijk zijn. Als hun tweelingziel in moeilijkheden is gekomen dan betekent dit niet dat een Meester de aangewezen redder in nood zou moeten zijn. Zij kennen weliswaar hun tweelingziel heel goed en toch kan het zijn dat er andere helpers worden aangewezen die rechtstreeks verband houden met het karma dat zo iemand dan zal moeten uitwerken. Een Meester is dus vaak niet de aangewezen persoon om zoiets op zich te nemen. Bovendien is het maar de vraag of hij of zij zou worden geaccepteerd door de tweelingziel als een redder in nood. Het kan zelfs zo zijn dat de tweelingziel die in moeilijkheden is geraakt de andere helft niet (h)erkent. Wanneer deze helft dan ook nog een Meester van Wijsheid zou zijn dan wordt deze herkenning hierdoor niet gemakkelijker, hoe vreemd dit misschien in eerste instantie ook klinkt. In de praktijk is het zo dat de Meesters van Wijsheid zich in het gewone dagelijkse leven gewoonlijk niet bezig houden met hun tweelingzielen.

laatste leven
Sommige mensen verwachten nu met hun laatste leven bezig te zijn. Vanuit die gedachte verwacht men dan ook in verbinding te komen met hun tweelingziel, om de incarnatiereeks als het ware in een gelukzalige toestand te kunnen afronden. Dit zijn pijnlijke misverstanden die hardnekkig zijn geworteld in het spirituele wereldje van deze tijd. In praktijk is het zo dat de vergevorderde zielen hard nodig zijn voor het vele werk in het Grote Plan van Geestelijke Evolutie. Wanneer juist deze sterke en getrainde zielen onze wereld zouden verlaten, dan zou er hoogstwaarschijnlijk een zwaar tekort aan capabele werkers ontstaan. Degene die de leiding hebben over de geestelijke evolutie van de mensheid zullen dit ongetwijfeld niet toestaan. De conclusie mag dan ook zijn dat de veronderstelling van mensen om in hun laatste leven terecht te zijn gekomen, vooral een diepgekoesterde wensgedachte is en niet overeenkomt met de werkelijkheid. Veel paragnosten hebben de neiging om vooral dit soort van wensgedachtes van mensen te bevestigen, maar daar komt iemand uiteindelijk niet veel verder mee.

herkenning
De zielenhelften gaan elkaar pas echt goed herkennen als zielen wanneer er al een sterke verbinding met de eigen ziel is opgebouwd door beide helften. Dit is iets wat nog niet heel veel voorkomt hoewel er steeds meer zijn die hier wel aan proberen te werken. Men kan elkaar dan af en toe als zielen herkennen zoals men ook anderen van dezelfde zielsgroep af en toe kan herkennen als ziel. Deze herkenning wordt aanzienlijk sterker wanneer men werkzaam is als een ziel in het Plan van geestelijke evolutie. Men herkent zichzelf en de ander het beste wanneer men op die manier dienst doet als instrument in handen van de ziel.

In het gewone dagelijkse leven worden mensen vooral ingekleurd door hun persoonlijke kenmerken die worden bepaald door astrologische invloeden, stralenstructuur en karma. Mensen die dezelfde stralenkenmerken hebben en geboren zijn onder hetzelfde zonteken zullen het over het algemeen goed met elkaar kunnen vinden, ook al zijn ze geen tweelingzielen. Bovendien zullen mensen met dezelfde soort interesses, hobby's en beroepen het ook vaak goed met elkaar kunnen vinden ook al zijn het absoluut geen tweelingzielen. Met andere woorden men kan soms bij een maatje uit de zielsgroep (soulmate) een veel sterker gevoel van herkenning ervaren dan bij de eigen tweelingziel.

romantische bijsmaak
Het hele thema tweelingzielen heeft een nogal romantische bijsmaak gekregen alsof men alleen langs deze weg de ware vreugde van verbinding met de ziel zou kunnen ervaren. In de praktijk van het gewone dagelijkse leven zou men heel goed gelukkig kunnen zijn in een huwelijk met iemand anders dan de tweelingziel. Zelfs zonder een huwelijkse relatie zou men toch nog gelukkig kunnen zijn door een sterke verbinding met de eigen ziel te ontwikkelen en door een leven op te bouwen waarin er een bewuste samenwerking is met de ziel aan het gezamenlijke doel.

Tweelingzielen hebben prachtige mogelijkheden om elkaar aan te vullen en te versterken maar er zijn in de praktijk ook vaak grote moeilijkheden die moeten worden overwonnen. Door het beschrijven van deze aspecten van het leven van tweelingzielen kan er misschien een realistischer beeld ontstaan dan er nu vaak is. Hierdoor kunnen al te hoge verwachtingen enigszins worden afgeremd en komt er meer ruimte voor de eenvoudige werkelijkheid van het gewone dagelijkse leven. Iedereen kan proberen om te leren samenwerken met de ziel. Hierdoor komt ook het geluk dichterbij en voelt men vaak een sterkere verbondenheid dan voorheen mogelijk was. Soms komt men dan in hechtere verbinding met een soulmate of een tweelingziel en toch ligt de werkelijke kracht verborgen in de verbinding met de eigen ziel.



O.V.Linder
februari 2007


Foto's/illustraties: Francis van Boxtel