Foto's: Francis van Boxtel
We hadden het weken van tevoren afgesproken, de treinkaartjes waren al gekocht,
anders hadden we wellicht een andere dag uitgezocht dan 24 mei..
Want laten we eerlijk zijn: zo'n 15 kilometer lopen vergt een behoorlijke conditie en met 28 graden bij een strakblauwe hemel ook veel doorzettingsvermogen.
Toen we het bos achter ons lieten en de hei opstapte was de hond dan ook na enkele honderden meters ineens niet meer te zien.
We vonden hem terug onder een bosje waar net genoeg schaduw was voor hem om af te koelen.
Toen bleek dat we door wilden lopen keek hij ons aan of we gek geworden waren. Met een hyperverbaasde blik alsof hij wilde zeggen 'dat meeeeen je niet he!' kwam hij met tegenzin uit zijn schaduw te voorschijn. Zolang we over de hei liepen liep hij vooruit, zocht schaduw en liep weer bij als we hem passeerden.
En gelijk had hij!
Toch hadden we ook een echt goede dag uitgekozen voor de voettocht over de Sallandse heuvelrug.
De avond ervoor had het in het Oosten des lands enorme plensbuien gegeven en zelfs hagelstenen zo groot als pingpong ballen...
Dus waren de zandpaden over de heide en in het bos lekker stevig onder onze voeten.
En overal lagen plassen water. Heerlijk voor de hond om even in af te koelen. Daartoe moesten we hem eerst aanmoedigen want door plassen lopen hadden we hem jaren geleden afgeleerd vanwege de vuiligheid die daar in te vinden is in stedelijke gebieden.
Nijverdal, het startpunt van onze wandeling, is nauwelijks een stedelijk gebied te noemen, maar zoals overal in Nederland is inmiddels ook het oosten van ons land vergeven van de wegen die je hoort waar je ook maar bent, ook in de bossen van de Sallandse heuvelrug.
Althans.. tot onze wandeling een uurtje gevorderd was. Toen werd het stil om ons heen.
Nou ja stil..
Als je de geluiden van de menselijke beschaving achter je laat valt telkens weer op hoeveel geluiden 'de stilte van de natuur' met zich meebrengt...
Op deze doordeweekse dag waren we, behalve in de buurt van ons startpunt Nijverdal en eindpunt Holten, de enige wandelaars.
Bij fietsers was ook die dag de Sallandse heuvelrug duidelijk populairder.
Voor fietsers en wandelaars zijn echter aparte routes uitgezet die elkaar slechts af en toe kruisen en slechts heel af en toe parallel lopen.
Toch zal het er op andere dagen ook drukker zijn met wandelaars, want ook een deel van het beroemde Pieterpad loopt over de Sallandse heuvelrug.
Voor wie houdt van wandelen in de natuur is het te voet gaan extra aan te bevelen.
Want er is zoveel te zien en te genieten met veel wisselende landschappen.
De route die wij kozen voerde ons dwars over de Sallandse heuvelrug van Nijverdal naar Holten via het hoogste punt in de omgeving, de 'Holterberg'.
Vanaf deze ca 77 m hoge heuvel prachtige on-hollandse vergezichten.
De Sallandse heuvelrug, uitgeroepen tot een van onze nationale parken,
biedt behalve veel natuurschoon ook diverse cultureel-historische plaatsen.
Bijzonder op het laatste stukje naar Holten vonden wij de geschiedeniskubussen die langs de weg waren gezet. Deze draaibare kleine kubussen bieden per geschiedenisjaar een aantal historische feiten uit de hele wereld+ 1 feit uit de omgeving.
Genoeg woorden.
Vanaf hier laten we de foto's spreken..
mei 2012
Inspiratie:
NS-Wandeling Holterberg
Van Station Nijverdal(West) naar station Holten
website nationaal park de Sallandse Heuvelrug
Deze pagina is het beste te zien met Firefox