terug

STRABRECHTSE HEIDE

Met hond en camera lopen Francis van Boxtel en Marja Oosterman dit keer de NS-wandeltocht Strabrechtse Heide.

We stappen uit de trein in Geldrop.
Voor randstedelingen als wij valt meteen de enorme rust in dit dorp op, om niet te zeggen de stilte.
En de keurige tuintjes *,
de religieuze achtergrond ,
de Kruisbasiliek die werd gebouwd in 1889-1891 waarbij terug werd gegrepen op de 13ee eeuwse romano-gothiek,
de kleurige textiel van sommige bewoners
in deze ooit rond de textielindustrie gegroeide plaats en natuurlijk zijn ook hier dezelfde winkels te vinden als in elke plaats in Nederland. Het gezellige dorpsplein met horecagelegenheiden hebben we daarom niet voor u gefotografeerd ;-)
Maar het gaat ons bij het wandelen allereerst om het genieten van de natuur en dus lopen we via de oever van het riviertje, bijna beekje, de Kleine Dommel langzaam maar zeker Geldrop uit. We lopen meteen in het groen en naarmate we vorderen neem het zicht op bebouwing af.
Onze weg voert eerst nog door een woonwijk waar we via de 'hondenuitlaatroute' de weg over de A67 bereiken en via de parallelweg langs deze snelweg met aan het eind het 'Geldrops kruisbeeld' komen we terecht op het boerenland rond Geldrop.
We zien bloemrijke graslanden, vennetjes en allerlei levende have, waaronder zelfs een lama, constateren dat de Vlierbloesem bijna is uitgebloeid en zien dan uiteindelijk toch de eerste tekenen van heidegrond.
We negeren het 'Rulse Laarzenpad', niet omdat het erg drassig zal zijn, want daar is het de tijd van het jaar niet voor, maar omdat de hond daar niet mag komen omdat het o.a. een vogelbroedplaats is. Dit verkort de wandeling van 17 km met 4 km.



De toegang tot de Strabrechtse heide gaat via De Plaetse.
We citeren uit de routebeschrijving:
'De Plaetse is een nagebouwd oud-Brabants plein. In het midden van het plein is een bluskuil, zoals die vroeger werd aangelegd om over water te kunnen beschikken, als er brand was. Staatsbosbeheer heeft er een werkschuur en kantoor. Aan De Plaetse ligt ook de heidetuin, die is ingericht om bezoekers te helpen onderweg specifieke heideplanten te herkennen. Tevens is er een insectentuin met aandacht voor wilde bijen en wespen. Vóór de heidetuin staat een grote peilschaal, waarop de actuele grondwaterstand is af te lezen.'

En daar is hij dan; de naamgever van deze wandeling: de Strabrechtse Heide
Al vanaf dat we de snelweg waren overgestoken was het geluid van de natuur die van cultuur gaan overheersen, eenmaal op de heide wanen we ons ver van de bewoonde wereld.
We zien zelfs geen zendmasten aan de horizon.
Helaas, het is maar voor even; het verschil tussen hoge (droge) heide en lage (natte) heide is kennelijk zo groot dat we op sommige plaatsen de masten niet, maar na een poosje lopen toch wel zien. Het kon ook niet anders, midden op de hei bleken we telefonisch bereikbaar.. Ja waar niet in Nederland en in steeds grotere delen van de wereld...
De route die we over de heide lopen is een soort vierkante lus die afwijkt van de vrijwel rechte lijn die we lopen van Geldrop naar Heeze. We zien daardoor een flink stuk heide, maar voor de ervaren en verstokte wandelaars die 13 of 17 kilometer niet genoeg vinden, is het wellicht goed om te weten dat je ook een grotere wandeling over de heide kunt maken. Dan wijk je zoveel af van de NS-wandeling, dat het zinnig kan zijn je vooraf goed te orienteren hoe en waarheen je wilt lopen.
Wij beperken ons tot de NS-wandeling die voor een deel samenvalt met diverse fietsroutes over de heide.
We hebben een ontmoeting met een kudde van ongeveer driehonderdvijftig Kempische Heideschapen. De kudde wordt geleid door een herder en zijn honden, waarvan éen het maar niets vindt dat sommige schapen geïnteresseerd zijn in onze camera en ze actief komt terugjagen.
Via de Herbertusbossen komen we over het terrein van Kasteel van Heeze dat sinds 1760 in het bezit is van de familie van Tuyll van Serooskerken en nog steeds wordt bewoond door een lid van deze adellijke familie.
Wij hebben geen rondleiding gepland en gereserveerd en zo verlaten we via de duiventoren het terrein en komen we bij Heeze, het eindpunt van deze gevarieerde wandeling.


*)schuin verwijst naar bijbehorende foto

Links:
NS wandeltochten
Kasteel Heeze
De schaapskooi in Heeze


We liepen de wandeling op 25 juni 2013